Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2003 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie WSA Halina Chitrosz (sprawozdawca),, WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Stażysta Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 listopada 2009 r. sprawy ze skargi T. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2003 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz T. P. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/15

Zaskarżoną decyzją z dnia 15 kwietnia 2009 r., nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej, na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania T. P. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 20 maja 2008 r., znak: [...] w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2003 rok w kwocie 626.555 zł - uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji i ustalił zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujacych pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2003 r. w wysokości 607.537 zł.

W jej uzasadnieniu wskazano, że zaskarżoną decyzją organ I instancji ustalił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2002 r. w kwocie 626.555 zł. Podstawę wydania decyzji stanowiły ustalenia poczynione w trakcie przeprowadzonego postępowania kontrolnego, znak: [...] w zakresie źródeł pochodzenia majątku za lata 2002-2004 r. Dochód nieznajdujący pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2003 r. ustalono w wysokości 835.407 zł, natomiast należny podatek w wysokości 626.555 zł.

W odwołaniu od tej decyzji skarżący wnosząc o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania w sprawie zarzucił nieprawidłowe zastosowanie art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez niewyjaśnienie, w jaki sposób ustalono wysokość poszczególnych pozycji wydatków i przychodów zarówno w protokole kontroli jak i w decyzji, a nadto niewłaściwie zastosował ten przepis w brzmieniu obowiązującym w roku 2003.

Zarzucił, iż bezpodstawnie zignorowano dowody z zeznań świadków, nieuczciwie i nieobiektywnie oceniono dowody wskazujące na brak podstaw do naliczenia podatku, podnosząc, iż wszystkie poniesione wydatki i zgromadzone mienie finansował z bieżących wpływów oraz mienia zgromadzonego w latach poprzednich. Przeprowadzona analiza dochodów i wydatków za okres 1995-2001, gdzie rzekomo wykazano brak posiadanych środków finansowych na koniec 2001 r. - w jego ocenie - nie miała nic wspólnego z przedmiotem kontroli i nie była wyjaśniana przez podatnika, gdyż organ podatkowy nigdy z takim żądaniem się nie zwrócił.

Skarżący zanegował twierdzenie organu pierwszej instancji o konieczności uprawdopodobnienia faktu i okoliczności przechowywania pieniędzy w domu, podkreślając, iż ustalenie zobowiązania podatkowego z tytułu przychodu z nieujawnionych źródeł może nastąpić w okresie 5 lat od daty osiągnięcia przychodu (zgromadzeniu mienia), ale nie dotyczy to okresu przechowywania pieniędzy. Przesunięcie pieniędzy z mienia posiadanego wcześniej na wydatki oznacza jedynie alokację własnych składników majątkowych i nie może być przyczyną ustalenia dochodu z tytułu nieujawnionych źródeł.

Strona 1/15