Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych od przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2003 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Asesor WSA Jerzy Drwal (spr.),, Asesor WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Asystent sędziego Anna Strzelec, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 września 2007 r. sprawy ze skargi S. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych od przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2003 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...], nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości;

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] (Nr [...]), wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit.a/ i art. 21 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa oraz art. 1, art. 3 ust. 1, art. 6 ust. 1 , art. 8, art. 9 ust. 1 i ust. 2, art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1 i ust. 3, art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, po rozpatrzeniu odwołania S. C. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] ( Nr [...]) określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych od przychodów nie znajdujących pokrycie w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nie ujawnionych, za rok podatkowy 2003 r. w kwocie 39.951 zł - Dyrektor Izby Skarbowej uchylił w całości powyższe rozstrzygnięcie i ustalił zobowiązanie podatkowe w tym podatku w kwocie 39.749 zł .

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Dyrektor Izby Skarbowej podał, że wymienioną decyzją organ I instancji ustalił S. C. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. w kwocie 39 951 zł od dochodów w wysokości 53 267, 77 zł, które nie znajdowały pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów wobec osiągniętych przez stronę przychodów w kwocie 208 241, 43 zł oraz poniesionych przy tym przez nią wydatków w wysokości 262 241, 20 zł . W tych warunkach organ I instancji przyjął, że różnica między kwotą przychodów i wydatków stanowi dochód podlegający, stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu według 75 - procentowej stawki.

Odnosząc się do sformułowanych pod adresem powyższej decyzji zarzutów, że nie uwzględnia ona przede wszystkim złożonych w trakcie postępowania podatkowego oświadczeń strony o stanie majątkowym (w tym oświadczenia, wskazującego na posiadanie przez nią zgromadzonych na koniec 2002 r. oszczędności w kwocie 50 000 zł) i przez to narusza zarówno przepisy postępowania (art. 121 § 1, art. 122, art. 180, art. 187 § 1, art. 191 oraz art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej), jak też przepisy prawa materialnego ( art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), organ odwoławczy wyjaśnił na wstępie, iż przychodami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, są - zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychody nie znajdujące pokrycia ujawnionych źródłach. Zaznaczył przy tym, że przepis art. 20 ust. 3 ustawy określa sposób ustalania tych przychodów. Ustala się je na podstawie poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia, jeżeli wydatki te nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym w roku podatkowym oraz w latach poprzednich, pochodzącym z przychodów opodatkowanych lub wolnych od podatków. W świetle powołanych przepisów organ podatkowy uprawniony jest do porównania wysokości wydatków jakie podatnik poniósł w ciągu roku podatkowego, do wartości opodatkowanych bądź zwolnionych z opodatkowania zasobów finansowych, jakie zgromadził w roku podatkowym oraz zasobów wcześniej zgromadzonych przed rozpoczęciem roku podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej podał, że zgodnie ze złożonym w dniu [...] października 2005 r. oświadczeniem strony, poniosła ona w 2003 r. wydatki w łącznej kwocie 160 814 zł i zgromadziła pod koniec 2002 r. oszczędności w kwocie 50 000 zł. Takimi oszczędnościami strona nie mogła w tym czasie dysponować biorąc pod uwagę zebrany w sprawie materiał dowodowy. O tym, że strona uzyskała w grudniu 2002 r. pożyczkę w kwocie 80 000 zł, organ dowiedział się dopiero w roku 2006. Pożyczkodawca nie złożył wyjaśnień w tej sprawie. Wobec tego pożyczki tej nie można uznać jako źródła finansowania wydatków strony w 2003 r. oraz źródła oszczędności pod koniec 2002 r., zwłaszcza, że strona zgłasza fakt jej uzyskania w momencie gdy znana jest rozbieżność w wysokości przychodów i wydatków w roku 2003 r.. Rozbieżność taka dotyczy również lat 1992 - 2002, gdzie łączne wydatki wyższe były od uzyskanych w tym okresie przychodów o kwotę 25 341,79 zł ( łączne przychody i wydatki wynosiły w tym czasie odpowiednio - 347 097,34 zł i 372 439,13 zł ). Świetle zgromadzonego w tej sprawie materiału dowodowego w roku 2003 strona uzyskała przychód w wysokości 208 973,43 zł ( w tym między innymi dochód działalności gospodarczej 45 782,13 zł oraz pożyczka w kwocie 90 000 zł uzyskana od obcokrajowca ) oraz poniosła wydatki w kwocie 261 971,20 zł ( w tym między innymi 100 000 zł na udzielenie pożyczki oraz 71 000 zł na zakup środków trwałych). W rezultacie nie mająca pokrycia w ujawnionych źródłach dochodów opodatkowanych bądź zwolnionych kwota nadwyżki wydatków nad przychodami wyniosła 52 997,77 zł. Stąd ustalona kwota podatku wynosi 39 749 zł.

Strona 1/3