Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka (sprawozdawca) Sędziowie WSA Andrzej Niezgoda WSA Grzegorz Wałejko Protokolant starszy inspektor sądowy Marta Ścibor po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2022 r. sprawy ze skargi R. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 11 marca 2022 r. nr 0601-IEW.4253.16.2021 w przedmiocie zabezpieczenia wykonania zobowiązania w podatku od towarów i usług oraz określenia przybliżonych kwot zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do listopada 2016 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w L. z 29 września 2021 r. Nr 0612-SEW-1.4253.24.2021.ZAB; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz R. P. 997 (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z dnia 11 marca 2022 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Lublinie utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Lublinie z 29 września 2021 r. nr 0612-SEW-l.4253.24.2021.ZAB wydaną wobec R. P., zabezpieczającą na jego majątku kwotę 367.725 zł tytułem zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do listopada 2016 r. wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 150.603 zł.
Organ I instancji, powołując się na przepisy art. 33 § 1 - § 3 Ordynacji podatkowej, wskazał na ustalenia kontroli podatkowej. W jej ramach ustalono, że w deklaracji VAT-7 za marzec 2016 r. skarżący wykazał podstawę opodatkowania i podatek należny w kwotach niezgodnych z prowadzonym rejestrem sprzedaży i okazanymi dokumentami źródłowymi. W deklaracjach VAT-7 za miesiące od stycznia do marca 2016 wykazał po stronie nabyć wartości niezgodne z prowadzonymi rejestrami i okazanymi dokumentami źródłowymi. W rejestrach nabyć za miesiące od stycznia do listopada 2016 r. oraz w złożonych za te okresy deklaracjach VAT-7 dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur, wystawionych przez M. spółka z o.o. oraz T. , nie dokumentujących rzeczywiście dokonanych transakcji gospodarczych, gdyż podmioty te przy realizacji usług na rzecz skarżącego miały korzystać z usług podwykonawcy - firmy M. . Z ustaleń kontroli wynika natomiast, że ani M. sp. z o.o., ani firma T. , ani też ich podwykonawca nie dysponowali zasobami rzeczowymi oraz osobowymi pozwalającymi na realizację prac objętych fakturami. Stąd usługi wynikające z faktur wystawionych przez M. na rzecz M. sp.
z o.o. i T. , a następnie przez te podmioty na rzecz skarżącego nie były faktycznie wykonane. Organ, zamieszczając w uzasadnieniu decyzji wykaz zakwestionowanych faktur wskazał, że - zgodnie z art. 88 ust. 3 a pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług - nie stanowią one podstawy do obniżenia podatku należnego. Powyższe ustalenia doprowadziły również do uznania, że prowadzone przez skarżącego księgi są nierzetelne w zakresie ewidencji zakupów za miesiące od stycznia do listopada 2016 r. w części dotyczącej ujęcia faktur, nieprzedstawiających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.
Organ I instancji wyliczył przybliżonych kwot zobowiązań podatkowych uwzględniające wskazane wyżej ustalenia kontroli podatkowej z argumentacją, że wykazane nieprawidłowości skutkują zaniżeniem podatku należnego do wpłaty o kwotę 365.960 zł wobec kwoty podatku, wykazanej w deklaracjach w wysokości 115.571 zł. Oznacza to, że kwota powstałych z mocy prawa, nieuregulowanych w ustawowym terminie zobowiązań przekracza trzykrotnie wysokość zobowiązań dobrowolnie zadeklarowanych. W ocenie organu sam fakt zaistnienia opisanych powyżej nieprawidłowości, jak również wysokość zobowiązań wynikających z ustaleń kontroli stwarzają obawę nieuiszczenia zobowiązań podatkowych, a brak zabezpieczenia może utrudnić lub udaremnić pobór należności.