Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca), Asesor WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej Urzędu Skarbowego z dnia [...] czerwca 2004 r., dotyczącej rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiące: X, XI i XII 2001 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] lipca 2004 r., nr [...] oraz postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...] o wznowieniu postępowania; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz J. K. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania J. K., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] lipca 2004 r. w przedmiocie odmowy uchylenia w postępowaniu wznowieniowym decyzji ostatecznej Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] czerwca 2003 r., Nr [...], dotyczącej rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiące październik, listopad i grudzień 2001 r. dla spółki z o.o. "[...]" z/s w Z. We wniosku o wznowienie postępowania pełnomocnik J. K. podnosił, iż bez własnej winy nie brał on udziału w tym postępowaniu.
Rozpoznając odwołanie od decyzji organu I instancji organ II instancji nie dopatrzył się podnoszonego w tymże odwołaniu naruszenia przepisu art. 133 Ordynacji podatkowej.
Zdaniem organu odwoławczego - za prawidłową należało uznać ocenę, iż J. K. pełniąc funkcję członka Zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością "[...]" z/s w Z. posiadał legitymację procesową do jej reprezentacji do dnia 17 maja 2002 r., z którym to dniem został wykreślony z Krajowego Rejestru Sądowego. W tym postępowaniu więc był on osobą trzecią wobec Spółki, lecz inną niż wymienione w art. 110-117 Ordynacji podatkowej.
Podzielił argumentację organu podatkowego I instancji, iż J. K. nie spełnił warunków określonych w art. 133 Ordynacji podatkowej pozwalających na uznanie go za stronę postępowania wymiarowego prowadzonego wobec spółki "[...]" w zakresie podatku VAT.
Wyjaśnił, iż w postępowaniu wymiarowym był on traktowany jako świadek i pośrednio uczestniczył w czynnościach kontrolnych dokonywanych w Spółce, a także miał możliwości co do wypowiedzenia się na temat działalności Spółki, co też uczynił. Miał również prawne możliwości działania jako wspólnik, którym pozostawał pomimo zaprzestania pełnienia obowiązków Prezesa Zarządu spółki "[...]".
Odnosząc się natomiast do podniesionego w odwołaniu zarzutu pozbawienia skarżącego jako podatnika, prawa do rozpoznania jego sprawy przez organ zauważył, iż jest pozbawiony jakichkolwiek podstaw prawnych.
Podkreślił, że skoro decyzja wymiarowa została wydana dla Spółki, w dacie kiedy skarżący nie pełnił w niej jakichkolwiek funkcji i w sytuacji, gdy miała ona prawną reprezentacje w osobie ustanowionego przez sąd kuratora, to kurator, a nie skarżący był osobą uprawnioną do odbioru tej decyzji i ewentualnego jej zaskarżenia, z czego jednak nie skorzystał.
W takiej sytuacji brak jest podstaw do przyjęcia, iż J. K. miał prawo do złożenia odwołania od w/w decyzji nie będąc prawnym reprezentantem Spółki.
Dlatego też prawidłowo organ podatkowy I instancji uznał, iż J. K. nie miał legitymacji procesowej do występowania jako strona w postępowaniu wymiarowym dotyczącym rozliczenia podatku VAT dla spółki z o.o. "[...]", co w konsekwencji skutkowało brakiem podstaw do uchylenia decyzji wymiarowej wydanej dla Spółki z dnia 5 czerwca 2003 r., na podstawie art. 240 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej .