Okoliczności wskazujące na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ muszą istnieć w chwili wykonania usługi bądź też sprzedaży w rozumieniu tejże ustawy a nie w okresie późniejszym.
Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa, na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, art. 2, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 14 ust. 6, art. 27 ust. 4 i 8 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, art. 3 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i o zmianie ustawy karno-skarbowej /Dz.U. nr 137 poz. 640/ oraz art. 335 Ordynacji podatkowej, po rozpoznaniu odwołania B.S. od decyzji Urzędu Skarbowego określającej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za maj, lipiec i sierpień 1996 r. oraz ustalającej dodatkowe zobowiązanie w tym podatku wynikający z zastosowania art. 27 ust. 4 i 8 pkt 2 ustawy o VAT, utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że 29.04.1996 r. i 15.06.1996 r. podatniczka zawarła dwie umowy dzierżawy lokali użytkowych, za które łączny czynsz, regulowany w ratach wynosił 8.000 zł i nie złożyła, przed dokonaniem pierwszej sprzedaży, oświadczenia o wyborze zwolnienia z podatku VAT.
W odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej podatniczka podnosi, że przepisy art. 14 ust. 6 ustawy o VAT, na które powołał się Urząd Skarbowy obowiązywały od 1.01.1997 r. i dopiero od tego dnia podatnicy zostali zobowiązani od składania pisemnych oświadczeń. Stwierdziła, że dokonując rejestracji umowy dzierżawy w Urzędzie Skarbowym złożyła ustną informację o swoim statusie jako podatniczka podatku VAT i nie została zobowiązana od składania jakichkolwiek oświadczeń pisemnych.
Izba Skarbowa nie podzielając zarzutów odwołania wyjaśniając podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazującą na zasadność uznania opodatkowania zawartej umowy podatkiem VAT szczegółowo ustosunkowała się do obowiązku złożenia oświadczenia o wyborze zwolnienia. Wskazała, że oświadczenie takie składa się według określonego wzoru, ustalonego na formularzu VAT-6 wprowadzonego przez Ministra Finansów jako druk resortowy (...) stosowanego i dostępnego w urzędach skarbowych od lipca 1993 r.
Także zarządzenie Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wzoru zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (...) /M.P. nr 68 poz. 763/ w par. 1 ust. 2 zawiera stwierdzenie, że "na równi ze złożeniem zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług traktuje się złożenie oświadczenia o wyborze zwolnienia, o którym mowa w art. 14 ust. 5 i 6 ustawy" o VAT, co potwierdza, że oświadczenie takie nie może być złożone w dowolnej formie a jedynie na stosownym formularzu.
Za takim rozumieniem tego przepisu ustawy przemawia także wykładnia sądowa i analiza językowa treści spornych artykułów dokonywana przez NSA. Obowiązująca od 1.01.1997 r. nowelizacja brzmienia art. 14 ust. 6 ustawy o VAT jedynie uściśliła jego treść i potwierdziła stosowaną w praktyce pisemną formę wyrażania woli podatnika w zakresie wyboru zwolnienia.