Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatek od towarów i usług, Administracyjne postępowanie
Tezy

Brak zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w aktach podatkowych sprawy stanowi dowód na okoliczność, że dokumentu takiego organy podatkowe nie posiadają, nie stanowi zaś dowodu, że zgłoszenie takie nie zostało do organów podatkowych złożone.

Skoro jednak organy podatkowe dokumentu tego nie posiadają, to na podatniku ciąży obowiązek wykazania, że zgłoszenie takie złożył, by skutecznie korzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Uzasadnienie strona 1/4

W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej oraz postępowania podatkowego w zakresie prawidłowości rozliczania przez podatnika podatku od towarów i usług za okres od maja 1997 r. do kwietnia 1998 r., Urząd Skarbowy stwierdził, że podatnik nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego, odliczał zaś podatek naliczony. Ustalenie to spowodowało wydanie przez ten organ decyzji z dnia 10 września 1998 r., korygującej rozliczenie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do kwietnia 1998 r. zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Nie zgadzając się z rozstrzygnięciem organu I instancji podatnik wniósł odwołanie, podnosząc, że złożył zgłoszenie rejestracyjne, jednak odmówiono mu potwierdzenia tego faktu na kopii zgłoszenia, wniósł także o przeprowadzenie dodatkowego postępowania dowodowego.

Izba Skarbowa uchyliła decyzję organu I instancji w części ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe za miesiące styczeń-kwiecień 1998 r., w pozostałej zaś części decyzję organu I instancji utrzymała w mocy.

Izba Skarbowa stwierdziła, że stan faktyczny sprawy i materiale dowodowy zgromadzony w sprawie nie pozwalają na uwzględnienie argumentacji odwołującego się. Przede wszystkim brak jest w dokumentacji podatkowej sprawy zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, które podatnik obowiązany był złożyć w Urzędzie Skarbowym przed dniem dokonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, o czym stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Stąd nie był on uprawniony do wystawiania, otrzymywania faktur VAT, a także do obniżania, zgodnie z art. 19 ustawy, kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług, co wynika z art. 25 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym prawo to nie przysługuje podatnikom, którzy nie dokonali zgłoszenia rejestracyjnego.

W piśmie z dnia 9 lipca 1998 r., skierowanym do Urzędu Skarbowego, podatnik podał, że w kwietniu 1997 r. złożył do tego Urzędu informację o wyborze formy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i zaprowadzeniu księgi podatkowej.

Jednocześnie Urząd stwierdził, że nie posiada druku VAT-R. W piśmie z dnia 14 grudnia 1998 r. odwołujący się wskazał, że w Urzędzie Skarbowym razem ze zgłoszeniem rejestracyjnym VAT-R złożył zgłoszenie identyfikacyjne NIP-1, którego poświadczenia również mu odmówiono. Kopię tego dokumentu podatnik dostarczył do akt w dniu 7 stycznia 1999 r. Zdaniem strony, skoro organy podatkowe nie stwierdziły braku zgłoszenia rejestracyjnego, to znaczy, że zostało ono przyjęte przez Urząd i rejestracja została dokonana.

Organ odwoławczy wyjaśnił jednak, że pogląd taki jest błędny, bowiem Urząd Skarbowy nie posiada zgłoszenia identyfikacyjnego NIP-1 strony, co potwierdził pismem z dnia 9 lipca 1998 r., i nie nadał odwołującemu się numeru NIP.

Strona 1/4