Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązania podatkowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer WSA Małgorzata Fita Protokolant starszy inspektor sądowy Marta Ścibor po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2021 r. sprawy ze skargi P. spółki z ograniczona odpowiedzialnością w Ć. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązania podatkowego - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/12

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2021 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w [...] z dnia [...] października 2020 r., zabezpieczającą na majątku P. spółki z o.o. w [...] (dalej także: podatnika, spółki, skarżącej) zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do kwietnia 2020 r. oraz określającą za te miesiące przybliżone kwoty zobowiązania podatkowego.

Jak wynika z akt sprawy i treści zaskarżonej decyzji, organ pierwszej instancji zabezpieczył na majątku podatnika kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług: za styczeń 2020 r. w wysokości [...] zł i kwotę odsetek za zwłokę na dzień wydania decyzji w wysokości [...] zł, za luty 2020 r. w wysokości [...] zł i kwotę odsetek za zwłokę na dzień wydania decyzji w wysokości [...] zł, za marzec 2020 r. w wysokości [...] zł i kwotę odsetek za zwłokę na dzień wydania decyzji w wysokości [...] zł oraz za kwiecień 2020 r. w wysokości [...] zł i kwotę odsetek za zwłokę na dzień wydania decyzji w wysokości [...] zł. Zarazem określił przybliżone kwoty zobowiązania podatkowego w tym podatku za powyższe miesiące wraz z odsetkami w tych samych co powyżej wysokościach.

Organ wskazywał na prowadzoną wobec spółki kontrolę celno-skarbową w zakresie przestrzegania przepisów prawa podatkowego w podatku od towarów i usług za okres od października 2019 r. do kwietnia 2020 r. oraz zastosowaną blokadę rachunków podatnika. Blokada nastąpiła z uwagi na informacje o możliwym wykorzystaniu banków przez spółkę do wyłudzeń skarbowych, a przedłużono ją ze względu na uzasadnioną obawę, że podatnik nie wykona istniejącego lub mającego powstać zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług, przekraczającego równowartość [...] euro.

Jak wskazał organ pierwszej instancji, pod adresem wskazanym jako miejsce przechowywania dokumentacji rachunkowej spółki, usługi świadczył inny podmiot, nie posiadający dokumentów podatnika. Ten zaś przekazał dokumenty dopiero na żądanie kontrolujących. Spółka nie złożyła sprawozdania finansowego za 2019 r., deklaracji o zaliczkach od wynagrodzeń, wprowadzała w błąd organy co do miejsca prowadzenia i przechowywania ksiąg podatkowych, informowała z kilkumiesięcznym opóźnieniem o miejscach prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto pod adresem rejestracyjnym nie było oznak prowadzenia działalności, a na rachunkach bankowych nie stwierdzono wypłat dla pracowników. Spółka pierwsze nabycia i dostawy wykazała wiele miesięcy po rejestracji. Organ w tych warunkach ocenił, że działania takie mogą w przyszłości utrudnić lub udaremnić egzekucję.

Z dokonanych ustaleń wynika, że spółka poza odliczeniem podatku naliczonego z tytułu nabyć wewnątrzwspólnotowych, obniżała podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez spółki: M. T. spółkę z o.o., S. spółkę z o.o. oraz B. spółkę z o.o. Nabycia od tych trzech podmiotów stanowią 48% wszystkich nabyć zadeklarowanych przez podatnika. Wskazane podmioty deklarowały z kolei nabycia od C. spółki z o.o. - podmiotu, który nie składał deklaracji VAT (składał natomiast pliki JPK VAT, w których po stronie zakupów wykazał faktury od pomiotu B. P. T. s.c.). Tymczasem B. P. T. s.c. w przesłanych organom podatkowym plikach JPK VAT po stronie sprzedaży nie wykazało faktur wystawionych dla spółki C..

Strona 1/12