Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie WSA Halina Chitrosz,, WSA Wojciech Kręcisz (spr.), Protokolant Asystent sędziego Monika Bartmińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi A. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 rok - oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. po rozpatrzeniu odwołania A sp. z o.o. z siedzibą w W. od decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...] wydanej w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2009 rok w wysokości 329 zł, utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. wskazało, że decyzją z dnia [...]. organ podatkowy pierwszej instancji określił spółce wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2009 rok w kwocie 329 zł, opodatkowując za okres styczeń - wrzesień 2009 r. powierzchnię 18,24 m2 i za okres październik - grudzień 2009 r. powierzchnię 17,30 m2 budynków, z zastosowaniem stawki podatkowej określonej dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w wysokości 18,25 zł za 1m2.
Spółka zadeklarowała podatek od nieruchomości na rok 2009 w wysokości 292 zł za 16 m2 powierzchni budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Następnie złożyła korektę deklaracji wraz z wnioskiem o zwrot nadpłaconego podatku w kwocie 292 zł prezentując stanowisko, że nie spełnia przesłanek określonych w art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych, gdyż nie zawierała umów dotyczących najmu budynku bezpośrednio z jednostką samorządu terytorialnego, ani ze Skarbem Państwa.
Organ pierwszej instancji nie podzielił tego stanowiska. Wskazując na zawarte w ustawie z dnia 12 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami unormowanie instytucji trwałego zarządu podniósł, że spółka, zawierając umowy na najem części budynków z niektórymi szkołami publicznymi będącymi jednostkami organizacyjnymi Gminy L., reprezentowanymi przez dyrektorów szkół, spełnia przesłanki określone w art. 3 ust. 1 pkt 4 powołanej wyżej ustawy i jest podatnikiem podatku od nieruchomości, jako posiadacz zależny.
Odnosząc się do występującej różnicy w zakresie podstawy opodatkowania wskazanej przez spółkę w deklaracji i przyjętej przez organ do opodatkowania, organ podatkowy wyjaśnił, że powierzchnię do opodatkowania ustalono w oparciu o analizę poszczególnych umów. Wskazał, że nie określił wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości od miesiąca października 2009 r. za 0,94m2 powierzchni użytkowej budynku III Liceum Ogólnokształcącego w L. przy [...], ponieważ umowa zawarta została do 30 września 2009 r. i nie została przedłużona.
W odwołaniu od tej decyzji spółka zakwestionowała określenie wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009 rok w związku z naruszeniem art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w wyniku błędnej interpretacji przepisu oraz naruszeniem art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, polegającym na braku oparcia uzasadnienia decyzji w przepisach ustawy o podatku od nieruchomości. Argumentowała, że szkoły, z którymi zawarto umowy są użytkownikami (dzierżawcami) zajmowanego budynku upoważnionymi do dysponowania obiektem w zakresie niezbędnym do wykonania postanowień umowy. W żadnym punkcie umowy nie wskazano, że wynajmujący działają na rzecz i w imieniu Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.