Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca) Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz WSA Monika Kazubińska-Kręcisz Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi P. - B. L. spółki akcyjnej w L. na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w [...] na rzecz P. - B. L. spółki akcyjnej w L. kwotę [...]zł ([...] złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z dnia 15 listopada 2021 r. Naczelnik Lubelskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białej Podlaskiej, dalej: "Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego", "organ", działający jako organ odwoławczy, po rozpatrzeniu odwołania P. Spółki Akcyjnej w [...], dalej: "spółka", "strona", "skarżąca", utrzymał w mocy decyzję wydaną w pierwszej instancji z dnia 29 marca 2021 r. określającą spółce zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r. w wysokości 6.475.612 zł.
Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy, po przeprowadzeniu kontroli celno-skarbowej zakończonej wynikiem kontroli wydanym dnia 18 listopada 2019 r., a doręczonym spółce także w dniu 18 listopada 2019 r., organ stwierdził, że w złożonym zeznaniu CIT-8 za 2013 r. spółka zaniżyła podstawę opodatkowania oraz zobowiązanie podatkowe za 2013 r. poprzez zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o wydatki określone jako "opłaty sublicencyjne w kwocie 8.020.481,15 zł (czego efektem było zaniżenie zobowiązania podatkowego na kwotę 1.523.891 zł).
Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego postanowieniem z dnia 27 lutego 2020 r. przekształcił kontrolę celno-skarbową w postępowanie podatkowe w zakresie przestrzegania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r. Postanowienie to doręczono pełnomocnikowi skarżącej w dniu 28 lutego 2020 r.
Zdaniem organu nie doszło do przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wystąpiły bowiem zdarzenia powodujące zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. W dniu 12 września 2019 r. wszczęto śledztwo w sprawie podania nieprawdy w złożonym w zeznaniu (korekcie) o wysokości osiągniętego dochodu za 2013 r., wskutek czego narażono na uszczuplenie podatek dochodowy od osób prawnych za 2013 r., powiadamiając w dniu 17 września 2019 r. pełnomocnika spółki, że jej zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2013 r. nie ulega przedawnieniu z upływem 5-letniego okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego z uwagi na zawieszenie biegu terminu przedawnienia.
Zdaniem organu, kwestią sporną w sprawie jest zawyżenie przez stronę przychodów o kwotę 5.972.329,05 zł, która stanowi różnicę między wysokością kosztów opisanych na fakturach jako opłaty za usługi sublicencyjne ponoszone przez stronę na rzecz J. , dalej: "spółka c. ", w kwocie 8.020.481,15 zł, a oszacowanymi przez organ na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm.), dalej: "u.p.d.o.p.", kosztami uzyskania przychodów z tytułu administrowania znakami towarowymi, w wysokości 2.048.152,10 zł. Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego działający jako organ pierwszej instancji uznał, że z zebranego materiału dowodowego bezsprzecznie wynika, iż pomiędzy stroną, a spółką c. , a pośrednio także pomiędzy D. . z [...], dalej "spółka D. ", istniały powiązania zarówno osobowe, jak i kapitałowe. W związku z tym wszelkie transakcje dokonywane między tymi podmiotami mogą być oceniane z punktu widzenia art. 11 u.p.d.o.p. Spółka przedłożyła dokumentację sporządzoną na podstawie art. 9a ustawy podatkowej, analizowaną pod względem rzetelności przez organ pierwszej instancji.