Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie WSA Małgorzata Fita (spr.),, WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Referent stażysta Kamil Rutkowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi A. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług - oddala skargę.
Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...] nr [...] wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej po rozpatrzeniu odwołania A. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] r. nr [...] o określeniu podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Jak wynika z akt sprawy i uzasadnienia decyzji, w dniu 10 czerwca 2006 r. w Oddziale Celnym objęty został procedurą dopuszczenia do obrotu sprowadzony przez skarżącą z R. towar w postaci ciężkiego oleju opałowego z przeznaczeniem do innych celów niż opałowe o zawartości siarki nieprzekraczającej 1 % masy, według dokumentu SAD o stosownym numerze. Towar został zataryfikowany do kodu CN 27101961 i stosownie do § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego nie został objęty zwolnieniem od akcyzy. W ocenie organów celnych zgłoszenie celne oraz dołączone do niego dokumenty w postaci raportu kontrolnego i certyfikatu spełniały wymagania prawa celnego, tj. art. 62 rozporządzenia Rady EWG Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L. 302 z dnia 19.10.1992 r. ze zm.) oraz § 28 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne. Parametry fizyczne i chemiczne importowanego oleju nie były sporne, a zatem organ celny przyjął je i nie kwestionował, a kwota cła obliczona została z zastosowaniem 3,5 % konwencyjnej stawki celnej.
W ocenie organów celnych w sprawie nie mogła mieć zastosowania zerowa stawka podatku akcyzowego, bo importowany towar nie jest objęty poz. 24 Załącznika nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.), natomiast zgodnie z kodem CN zadeklarowanym w zgłoszeniu należy go zaliczyć do pozycji 1 powyższego Załącznika i właściwa dla niego stawka to 1882 zł za 1000 I.
W związku z powyższymi ustaleniami organy celne stosownie do przepisów ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.) dokonały określenia prawidłowej kwoty akcyzy oraz w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) określiły spółce zobowiązanie w podatku od towarów i usług z tytułu importu, biorąc za podstawę opodatkowania wartość celną importowanego towaru powiększoną o należne cło i podatek akcyzowy. Organy celne określiły również obowiązek zapłaty odsetek, co uzasadnia art. 53 § 1,3 i 4 Ordynacji podatkowej.
Na decyzję Dyrektora Izby Celnej, A. z siedzibą w W. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, w której wniosła o jej uchylenie.
Organom celnym zarzuciła: naruszenie art. 1 oraz art. 2 ust. 4 lit. b w związku z art. 2 ust. 1 lit. b dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej poprzez ich całkowite pominięcie i niezastosowanie w sprawie, naruszenie art. 3 ust. 2, art. 25 ust. 1 pkt 2 i art. 65 ust. 1 a ustawy o podatku akcyzowym poprzez ich pominięcie i niezastosowanie, art. 29 ust. 13 ustawy o VAT poprzez jego bezpodstawne zastosowanie, naruszenie § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 ze zm.) poprzez całkowite niezastosowanie. W skardze wskazała również na naruszenie przez organy celne szeregu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 L, Nr 8, poz. 60 ze zm.), skutkujących w ocenie skarżącej niewyjaśnieniem stanu faktycznego i wydaniem decyzji z naruszeniem prawa, bez przeprowadzenia postępowania dowodowego. Jako podstawę skargi wskazano również naruszenie art. 217 Konstytucji RP poprzez jego całkowite niezastosowanie.