Data doręczenia zastępczego jest miarodajna do oceny, czy środek odwoławczy wniesiony został w terminie ustawowym. Okoliczność, że dorosły domownik nie doręczył w stosownym czasie przyjętego pisma do rąk adresata, nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia odwołania.
Zaskarżonym postanowieniem Izba Skarbowa, powołując się na art. 228 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ stwierdziła, że odwołanie Waldemara S. od decyzji Urzędu Skarbowego z dnia 8 maja 1998 r. w sprawie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za luty 1997 r. zostało wniesione z uchybieniem terminu do jego złożenia.
W uzasadnieniu tego postanowienia podatkowy organ odwoławczy podniósł, że decyzję pierwszoinstancyjną doręczono podatnikowi w dniu 1 czerwca 1998 r., natomiast odwołanie wpłynęło dnia 2 września 1998 r. - z przekroczeniem 14-dniowego terminu określonego w art. 223 par. 2 pkt 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.
Konsekwencją uchybienia terminu było wydanie postanowienia w myśl art. 228 par. 1 pkt 2 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.
W skardze wniesionej do Sądu Waldemar S. zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych co do daty doręczenia decyzji a w konsekwencji uznaniu, że odwołanie zostało wniesione po upływie ustawowego terminu do jego złożenia.
W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że w czasie doręczenia przesyłki przebywał na leczeniu w Centralnym Szpitalu Klinicznym WAM w Warszawie. Przesyłkę odebrała żona, która po zapoznaniu się z jej treścią zwróciła Urzędowi Skarbowemu składając jednocześnie dokument potwierdzający fakt hospitalizacji skarżącego.
W sierpniu 1998 r. organ I instancji powiadomił skarżącego o możliwości odebrania decyzji, co skarżący uczynił i w terminie 14 dni od daty doręczenia wniósł odwołanie. Wskazując na ten zarzut, skarżący domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia.
Izba Skarbowa w odpowiedzi na skargę wnosiła o jej oddaleniu, podtrzymując argumentację przytoczoną w zaskarżonym postanowieniu. Stwierdziła dodatkowo, że w aktach podatkowych nie znajdują się żadne dokumenty wskazujące na przebywanie skarżącego w czasie doręczenia decyzji poza miejscem zamieszkania, ani na ponowne doręczenie decyzji z tego powodu w terminie późniejszym. Waldemar S. nie wystąpił o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Składając odwołanie nie wskazał żadnych przyczyn usprawiedliwiających uchybienie terminowi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna, bowiem zaskarżone postanowienie nie narusza prawa.
Zasadniczą kwestią jest ustalenie, czy decyzja organu I instancji, od której odwołanie złożył Waldemar S. została doręczona w sposób prawidłowy oraz czy zawiera prawidłowe pouczenie o sposobie i terminie wniesienia środka odwoławczego.
Analiza akt podatkowych prowadzi do potwierdzenia powyższych kwestii.
Decyzję wydaną przez Urząd Skarbowy w K. w dniu 8 maja 1998 r. doręczono w dniu 1 czerwca 1998 r., kierując ją do Waldemara S. na adres - H 6. Ową decyzję odebrała i potwierdziła własnoręcznym podpisem żona skarżącego Mariola S. (...). Decyzja w przedostatnim zdaniu uzasadnienia zawiera prawidłowe pouczenie o sposobie i terminie wniesienia odwołania.