Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca), Sędziowie NSA Irena Szarewicz - Iwaniuk, WSA Halina Chitrosz, Protokolant Referent stażysta Julita Urbaś, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi A. G. i A. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej spadkobierców za zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od przychodu ze sprzedaży nieruchomości I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] nr [...]; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz A. G. i A. G. solidarnie kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
1. Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania A. G. i A.G., na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa / Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. /, zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z [...], która ustaliła zmarłej K. G. zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie 11 928 zł od przychodu ze sprzedaży nieruchomości w 2004 r. z odsetkami w wysokości połowy odsetek należnych od zaległości podatkowych na dzień 9 listopada 2004 r. w kwocie 37 zł i która orzekała o solidarnej odpowiedzialności podatkowej A. G. i A. G., spadkobierców K. G., za zobowiązanie podatkowe spadkodawczyni w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie 11 928 zł od przychodu ze sprzedaży nieruchomości w 2004 r. z odsetkami w wysokości połowy odsetek należnych od zaległości podatkowych na dzień 9 listopada 2004 r. w kwocie 37 zł.
Dyrektor Izby Skarbowej uzasadniał, że K. G. 12 października 2004 r. uzyskała przychód w kwocie 190 000 zł ze sprzedaży nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Sprzedaż tej nieruchomości nastąpiła przed upływem 5 lat od dnia jej nabycia, które miało miejsce 27 kwietnia 2000 r. W wyniku tej czynności prawnej K. G. stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od przychodu ze sprzedaży zabudowanej nieruchomości gruntowej na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a/ ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych / Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. - u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym w dacie powstania obowiązku podatkowego /. Zgodnie z art. 28 ust. 2 i ust. 2a u.p.d.o.f. podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodu ze sprzedaży nieruchomości to 10 % uzyskanego przychodu. W dniu 21 października 2004 r. / data wpływu do organu podatkowego / K. G. złożyła oświadczenie o przeznaczeniu przychodu ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe i na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a/, lit. e/ u.p.d.o.f. zapłata podatku została odroczona do czasu spełnienia warunków wskazanych w złożonym oświadczeniu, to jest spłaty bankowego kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup sprzedanej nieruchomości i zakupu mieszkania własnościowego, w okresie 2 lat od dnia sprzedaży nieruchomości. K. G. z przyczyn obiektywnych nie wypełniła zobowiązania zawartego w oświadczeniu, dotyczącego nabycia mieszkania, wobec śmierci w dniu 9 listopada 2004 r. Natomiast dokonała spłaty kredytu hipotecznego kwotą 70 712,63 zł. Wpłata kwoty 70 200 zł, dokonana przez K. G.na poczet nabycia mieszkania w C. nie może być uznana za wykonanie zobowiązania zawartego w oświadczeniu, bo ten lokal mieszkalny / objęty umową o budowę i sprzedaż lokalu z 5 października 2004 r. / nie stał się własnością K. G. z uwagi na jej śmierć. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a/, lit. e/ u.p.d.o.f. warunkiem koniecznym skorzystania z przedmiotowego zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości było wydatkowanie przychodu ze sprzedaży nieruchomości na cele ściśle określone w ustawie, w tym na nabycie na terytorium RP własnego budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość z zachowaniem ustawowo określonego terminu 2 lat. W stanie faktycznym tej sprawy K. G. nie nabyła mieszkania. Jedynie zawarła umowę zobowiązującą do przeniesienia w przyszłości na jej rzecz praw do nieruchomości lokalowej. K. G. zmarła przed wykonaniem tej umowy zobowiązującej i nie stała się właścicielką mieszkania.