Skargę na powyższą decyzję wniósł Wiesław L., w której domagał się uchylenia tej decyzji w części ustalającej podatek VAT na kwotę 1.693,23 zł od sprzedaży usługi określonej w fakturze VAT Nr 10/97 jako niezgodną z prawem.
W uzasadnieniu skarżący podniósł, iż w maju 1997 r. wykonał na rzecz firmy "C." usługę polegającą na utwardzeniu kostką brukową placu na terenie stacji bazowej. Teren ten przeznaczony jest dla ruchu pojazdów oraz pracowników firmy "C.". W sporządzonej fakturze sprzedaną usługę określi symbolem SWW 145 i zastosował stawkę VAT 7 procent.
Zastosowana klasyfikacja usługi była błędna. Usługa polegająca na niwelacji terenu, wykonaniu podbudowy i ułożeniu kostki brukowej na chodniku i placu winna być zaklasyfikowana do podkategorii 452312. Stanowisko w tym zakresie potwierdził Urząd Statystyczny w K.
Zgodnie z załącznikiem Nr 2 do ustawy świadczenie takich usług jest zwolnione od podatku. Nie jest zatem trafne stanowisko organów podatkowych obu instancji, że wykonana usługa winna być opodatkowana podatkiem VAT według stawki 22 procent.
W odpowiedzi na skargę wnoszono o jej oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.
Rozpoznając skargę Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Za trafną należy uznać interpretację przepisu art. 18 ust. 2 w związku z art. 51 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług dokonaną przez organy podatkowe. Zarówno w załączniku Nr 3, jak i Nr 5 nie zostały wymienione usługi w zakresie utwardzania terenu kostką brukową.
Z dołączonych dokumentów, jak również z twierdzeń strony wynika, iż symbol 452312, na który powołuje się strona nie dotyczy robót wykonanych przez podatnika na rzecz PTK "C.".
Również dołączone przez skarżącego pismo Urzędu Statystycznego w K. z dnia 9 października 1997 r. Nr WSG/I/R/90/97 nie potwierdza twierdzeń skarżącego.
Z tych też przyczyn nie można przypisać tej części wadliwości zaskarżonej decyzji.
Stosownie do art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ Sąd nie jest związany granicami skargi. Oznacza to między innymi, iż może on uchylić zaskarżoną decyzję także z powodu innych uchybień niż te, które strona podnosiła w skardze.
Wyrokiem z dnia 29 kwietnia 1998 r. w sprawie K 17/97 /OTK ZU 1998 nr 3 poz. 30/ Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż przepisy art. 27 ust. 5, 6, 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w zakresie w jakim dopuszczają stosowanie wobec tej samej osoby za ten sam czyn sankcji administracyjnej określonej przez powołaną ustawę jako dodatkowe zobowiązanie podatkowe i odpowiedzialność za wykroczenia skarbowe są niezgodne z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Obwieszczeniem zawartym w Dz.U. 1998 nr 139 poz. 905, Prezes Trybunału Konstytucyjnego ogłosił o utracie mocy art. 27 ust. 5, 6, 8 ww. ustawy.
Z tych więc przyczyn zasadne jest uchylenie w tym zakresie zaskarżonej decyzji na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ oraz oddalenie w pozostałej części skargi na podstawie art. 27 ust. 1 ostatnio cytowanej ustawy.