Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca) Protokolant referent stażysta Katarzyna Jacyniuk po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 października 2019 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/13

Zaskarżoną decyzją z [...] r. (doręczoną pełnomocnikowi podatnika [...] r.) Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, dalej: "Dyrektor Izby Administracji Skarbowej", "organ odwoławczy, po rozpatrzeniu odwołania M. B., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Usługi [...] - [...] M. B. "[...]", dalej: "podatnik", "strona", "skarżący", od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w P., dalej: "Naczelnik Urzędu Skarbowego", "organ pierwszej instancji", z [...] r. określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za [...] r. w kwocie [...]zł, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji organ akt sprawy wynika, że - jak ustalił organ pierwszej instancji - wymieniowe w treści decyzji faktury VAT, wystawione podatnikowi przez stacje paliw [...] w K. D. i D. (zbiorcze oraz nie zbiorcze), a także faktury zbiorcze wystawione przez stację paliw Wojewódzkiego Pogotowia Ratunkowego w L., wszystkie wykazujące sprzedaż na rzecz podatnika paliwa, nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, podatnik nie nabył w celu wykonywania działalności transportowej w [...] r. paliwa zgodnie z tymi fakturami. Ujmując w dokumentacji podatkowej wydatki dokumentowane tymi fakturami, jako koszty uzyskania przychodu, podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodu w [...] r. o kwotę [...]zł. W oparciu o te ustalenia organ pierwszej instancji uznał podatkową księgę przychodów i rozchodów podatnika za nierzetelną w zakresie kosztów zakupu paliwa udokumentowanych nierzetelnymi fakturami. Na podstawie art. 23 § 2 Ordynacji podatkowej, odstąpił jednak od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, bowiem dane wynikające z ksiąg, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania pozwoliły na jej określenie. Organ pierwszej instancji stwierdził również, że podatnik w czerwcu i lipcu [...] r. błędnie (w niewłaściwej kolumnie) zaksięgował zakup towarów handlowych i korektę zakupu.

W odwołaniu od tej decyzji podatnik, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, zarzucił, po pierwsze, naruszenie przepisów postępowania poprzez dowolną ocenę materiału dowodowego oraz niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego w kwestii nabycia oleju napędowego udokumentowanego fakturami wystawionymi przez E. , [...] i [...] L., brak ustalenia czy rzeczywiście nastąpiło faktyczne nabycie towaru określonego na fakturach oraz pominięcie ewentualnych nieprawidłowości po stronie E. , zaniechanie uzupełnienia materiału dowodowego i podjęcie rozstrzygnięcia na materiale pozyskanym z innych postępowań, przyjęcie, że strona nie dochowała należytej staranności przy doborze kontrahenta. Po drugie, pełnomocnik sformułował zarzuty naruszenia prawa materialnego, tj. art. 10 ust. 1 pkt 3 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez niewłaściwe ich zastosowanie i błędne uznanie, że strona nie poniosła wydatków w kwotach netto wynikających z faktur wystawionych przez wskazane w nich podmioty oraz że faktury wystawione przez te podmioty nie odzwierciedlają rzeczywistego zakupu towaru, a które to w rzeczywistości można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Strona 1/13