Przepis art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie uzależnia prawa podatnika obniżenia podatku należnego od tego, w jaki sposób faktycznie użytkowany będzie pojazd w przyszłości, lecz od rodzaju zakupionego pojazdu.
Zaskarżoną decyzją z dnia 22 października 1999 r. Izba Skarbowa w L., na podstawie art. 233 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu odwołania Zofii K. od decyzji Pierwszego Urzędu Skarbowego w L. z dnia 8 lipca 1999 r. określającej zobowiązanie podatkowe w podatku VAT za miesiące: styczeń, maj, wrzesień, październik, listopad i grudzień 1996 r., a za miesiące: wrzesień, październik, listopad i grudzień 1996 zaległość podatkową wraz z odsetkami za zwłokę - utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu swojej decyzji Izba Skarbowa wskazała, że organ I instancji wydał decyzję, w której określił podatniczce Zofii K. podatek VAT za ww. miesiące oraz zaległość podatkową i odsetki za zwłokę.
W odwołaniu od tej decyzji podatniczka kwestionowała ustalenia faktyczne i prawne dotyczące miesiąca września 1996 r. i wnosiła o uchylenie decyzji organu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia temu organowi, ew. o zawieszenie postępowania do czasu zakończenia postępowania w sprawie.
Izba Skarbowa po ponownym rozpatrzeniu sprawy nie znalazła podstaw do uwzględnienia zarzutów odwołania.
Wskazała, że w deklaracji VAT-7 za miesiąc wrzesień 1996 r. podatniczka odliczyła podatek naliczony z faktury VAT z dnia 9 września 1996 r. dokumentującej zakup samochodu Fiat Punto o wartości netto 29.333,06 zł i podatku VAT w wysokości 6.453,93 zł.
Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, a zwłaszcza ustaleń dokonanych w dochodzeniu prowadzonym przez Prokuraturę Rejonową, organ I instancji stwierdził, że w listopadzie 1997 r. samochód nie posiadał już cech samochodu ciężarowego. Samochód bowiem miał zamontowane tylne siedzenia, zagłówki, pasy bezpieczeństwa przy siedzeniach. Na podłodze nie stwierdzono śladów przeróbek, a w samochodzie nie było stałej przegrody z metalu oraz siatki. Ustalenia te wskazywały jednoznacznie, iż samochód nie posiadał przymiotów samochodu ciężarowego. Zasadnie zatem organ I instancji, na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług zakwestionował odliczenie podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej zakup tego samochodu.
Fakt, że samochód wykorzystywany był i jest do prowadzonej działalności gospodarczej oraz zakwalifikowanie samochodu na podstawie świadectwa homologacji i dowodu rejestracyjnego jako pojazd ciężarowy, nie przesadza o jego charakterze /rzeczywistym wykorzystaniu/, co niezbicie wykazały ustalenia poczynione w toku postępowania. Nie stanowi zagadnienia wstępnego w stosunku do postępowania podatkowego ustalenie, czy podatnik popełnił przestępstwo skarbowe, bowiem stopień jego zawinienia nie ma znaczenia dla wymiaru zobowiązania podatkowego.
Podstawą dokonywanych ustaleń jest stwierdzenie samego faktu nieprawidłowego rozliczenia z tytułu należności podatkowych. Organ nie jest związany ustaleniami innego organu, czy też sądu.
Pozostałe ustalenia organu I instancji dotyczące miesięcy objętych decyzją Urzędu Skarbowego nie są sporne. Z tych przyczyn należało orzec jak w decyzji.