Status uprawnionego przewoźnika drogowego uzyskuje osoba, która zawarła umowę przewozu międzynarodowego wykonywanego samochodem, na który otrzymała koncesję uprawniającą do świadczenia usług.
Samo posiadanie dokumentów wymienionych w par. 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług eksportu i importu niektórych usług /Dz.U. nr 39 poz. 175/, stanowiących dowód świadczenia usług, o których mowa w par. 2 tego rozporządzenia, nie jest wystarczające dla uznania, iż przysługiwała preferencyjna stawka VAT "0" procent.
Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa w B. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./ art. 2 w związku z art. 13, art. 4 pkt 6, art. 10 ust. 2, art. 18 ust. 1 i 3, art. 26, art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego /Dz.U. nr 84 poz. 386/ po rozpatrzeniu odwołania Kazimierza N. od decyzji Urzędu Skarbowego w R. z dnia 3 kwietnia 1997 r. określającej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1994 r. w łącznej kwocie 4.195,00 zł oraz ustalającej dodatkowe zobowiązanie w podatku od towarów i usług w łącznej kwocie 6.950,10 zł, uchyliła zaskarżoną decyzję w całości i określiła zobowiązanie w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1994 r. w łącznej kwocie 5.381 zł oraz ustaliła dodatkowe zobowiązanie w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1994 r. w łącznej kwocie 242 zł.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że podatnik w 1994 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług międzynarodowego transportu drogowego nie posiadając koncesji wymaganej przez art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego /Dz.U. nr 75 poz. 332 ze zm./.
Ponadto z porównania informacji uzyskanej z Urzędu Celnego w T. o przekroczeniach Granicy w wyjazdach w tranzycie w 1994 r. z ewidencją dla potrzeb podatku od towarów i usług za 1994 r. wynika, że w prowadzonej przez podatnika ewidencji brak jest zarejestrowanych kursów z przekroczeń granicy w T. w dniach 5 czerwca 1994 r., 17 sierpnia 1994 r., 26 września 1994 r. i 19 grudnia 1994 r. w tranzycie z Niemiec do Wspólnoty Niepodległych Państw.
Organ podatkowy I instancji, decyzją z dnia 27 sierpnia 1996 r. określił Kazimierzowi N. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące czerwiec-grudzień 1994 r. w łącznej kwocie 1.059 1 zł i ustalił zobowiązanie w podatku od towarów i usług od niezaewidencjonowanej sprzedaży w kwocie 8.757,80 zł.
Rozpatrując odwołanie od tej decyzji Izba Skarbowa w B. uchyliła zaskarżona decyzję w całości, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania.
W odwołaniu od ponownie wydanej przez organ I instancji decyzji, podatnik zarzuca brak obiektywnego i wnikliwego zbadania całości zgromadzonego materiału dowodowego.
Izba Skarbowa nie podzieliła zarzutów dotyczących naruszenia art. 7, art. 75, art. 77 i art. 80 Kpa. W uzasadnieniu decyzji szeroko wyjaśnia, iż brak jest podstaw do uznania czynności wykonywanych przez podatnika w 1994 r. jako usług transportu międzynarodowego określonych w art. 39 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż zgromadzony materiał pozwala zaklasyfikować je jako eksport usług w rozumieniu art. 4 pkt 6 ustawy o VAT.