Tezy

Bank, na rzecz którego wierzyciel przeniósł wierzytelność /art. 509 par. 1 Kc/, będącą przedmiotem postępowania egzekucyjnego - nie jest uprawniony do wniesienia zażalenia na postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, wszczętego na wniosek wierzyciela /art. 5, art. 26 par. 1 i art. 59 par. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.

Sentencja

oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym postanowieniem z 13 września 1996 r. Izba Skarbowa w L., na podstawie art. 134 Kpa w zw. z art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji stwierdziła, że zażalenie Banku Regionalnego na postanowienie III Urzędu Skarbowego w L. z 30 lipca 1996 r. w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego przeciwko Ryszardowi K. jest niedopuszczalne.

Izba Skarbowa w L. ustaliła, że na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego przez Bank Spółdzielczy w N. III Urząd Skarbowy w L. wszczął postępowanie egzekucyjne wobec Ryszarda K. jako poręczyciela kredytu udzielonego Elżbiecie P.

W toku postępowania wierzyciel zawiadomił organ egzekucyjny o dokonanym przelewie wierzytelności na rzecz Banku Regionalnego, wobec czego organ egzekucyjny umorzył postępowanie egzekucyjne na mocy art. 59 par. 1 pkt 7 i par. 2 w zw. z art. 26 par. 1 i 27 par. 1 pkt 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Nie godząc się z takim rozstrzygnięciem Bank wniósł zażalenie na to postanowienie, podnosząc, że z chwilą przelewu przeszły na niego wszelkie prawa, które przysługiwały dawnemu wierzycielowi /art. 509 Kc/. Nabywca miał zatem uprawnienie wierzyciela w toczącym się postępowaniu egzekucyjnym i miał prawo wypowiadać się w jego toku na prawach strony.

Takie stanowisko, zdaniem Izby Skarbowej, nie znajduje uzasadnienia, a wniesione przez Bank zażalenie na postanowienie dotyczące Banku Spółdzielczego w N. jest niedopuszczalne. Zgodnie bowiem z art. 26 par. 1 ww. ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, organ egzekucyjny wszczyna egzekucję administracyjną na wniosek wierzyciela i na podstawie wystawionego przez niego tytułu wykonawczego. Banki, działając na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe, są uprawnione do dochodzenia swoich wierzytelności na drodze postępowania egzekucyjnego, w trybie tam przewidzianym. Bank poprzez wystawienie tytułu wykonawczego i skierowanie go na drogę egzekucji w postępowaniu administracyjnym jest wierzycielem, na rzecz którego organy skarbowe prowadzą postępowanie egzekucyjne.

Przez umowę przelewu wierzytelności pomiędzy Bankiem Spółdzielczym a Bankiem Regionalnym nastąpiło przejście wierzytelności ze zbywcy na nabywcę. Nabywca staje się zatem nowym wierzycielem zarówno wobec dłużnika, jak i organu egzekucyjnego. Tym samym egzekucja na podstawie tytułu wykonawczego Banku Spółdzielczego podlega umorzeniu.

Bank Regionalny nie miał przymiotu strony, a zatem wniesione przez niego zażalenie uznać należy za niedopuszczalne.

W skardze na ww. postanowienie do Naczelnego Sądu Administracyjnego Bank wnosił o jego uchylenie, podtrzymując jednocześnie zarzuty przytoczone w zażaleniu.

W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa w L. wnosiła o oddalenie skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest bezzasadna. Definicję wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym w administracji zawiera art. S ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zgodnie z którym uprawnionym do żądania wykonania w drodze egzekucji administracyjnej obowiązków określonych w art. 2, zwanym dalej wierzycielem, jest:

Strona 1/2