Wszystkie jednostki działające zgodnie z obowiązującym prawem, które w statucie mają zapisany obowiązek świadczenia pomocy humanitarnej, są jednostkami organizacyjnymi statutowo powołanymi do realizacji tej pomocy, o jakich mowa w art. 14 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Stowarzyszenia "E." w L. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 26 września 1997 r. w przedmiocie wymiaru należności celnych i na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w T. z dnia 28 lipca 1997 r. - obie w części dotyczącej wymiaru należności celnych, a także - zgodnie z art. 55 ust. 1 tej ustawy - zasądził od Prezesa Głównego Urzędu Ceł na rzecz skarżącego sto sześćdziesiąt dziewięć złotych czterdzieści groszy tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego /t.j. Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, art. 3, art. 4 ust. 1 i art. 14 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ prezes Głównego Urzędu Ceł utrzymał w mocy decyzję dyrektora Urzędu Celnego w T z 28 lipca 1997 r. W uzasadnieniu swojej decyzji prezes Głównego Urzędu Ceł podał, że 22 kwietnia 1997 r. dyrektor Urzędu Celnego w T. decyzją zawarta w jednolitym dokumencie administracyjnym SAD dokonał odprawy celnej ostatecznej 1.000 kg mieszanki warzywnej, 88 kg taśmy samoprzylepnej, 1 wieszaka na ubranie, 600 kg papieru, 150 kg wykładziny, 2 kpl. pościeli, 1 węża strażackiego, 5 kpl. artykułów do użytku stołowego, 2 rowerów dziecięcych, 5 wózków inwalidzkich, 1 szafki kartotekowej, 20 łóżek, 1 kojca metalowego dla dzieci, 1 szafki pod zlew i 10 kg zabawek konstrukcyjnych, których odbiorca było Stowarzyszenie "E" z L., wymierzając jednocześnie należności celne.
Od tej decyzji stowarzyszenie pismem z 5 maja 1997 r. wniosło odwołanie, podnosząc, iż nie zgadza się z tym, że przywiezione z zagranicy towary nie zostały zwolnione od cła w myśl art. 14 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne.
Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z 3 czerwca 1997 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez dyrektora Urzędu Celnego w T. w celu przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, mającego na celu ustalenie, w jaki sposób i do jakich celów towary te zostaną wykorzystane przez stowarzyszenie, czy stowarzyszenie prowadzi faktycznie Ośrodek Pomocy i Kultury w K., czy prowadzi ono działalność gospodarczą oraz jak należy rozumieć znajdującą się w aktach fakturę, z której wynika, że towary te zostały zakupione przez stowarzyszenie, podczas gdy stowarzyszenie podnosi, iż stanowią one dar.
Dyrektor Urzędu Celnego w T. po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, decyzją z 28 lipca 1997 r. dokonał ponownego wymiaru cła od przedmiotowych towarów, ponieważ w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalono, że brak jest podstaw do zastosowania w tym konkretnym przypadku art. 14 ust. 1 pkt 14 ustawy - Prawo celne.
Od tej decyzji stowarzyszenie pismem z 21 sierpnia 1997 r. wniosło odwołanie.
Rozpoznając ponownie sprawę organ II instancji podał, iż zgodnie z art. 3 powołanego w sentencji Prawa celnego, obrót towarowy z zagranicą jest dozwolony każdemu na równych prawach, z zachowaniem warunków i ograniczeń określonych w przepisach prawa i umowach międzynarodowych; przy czym zasada wyrażona w art. 4 ust. 1 Prawa celnego jest, że przywóz towarów z zagranicy podlega cłu. Zakres zwolnień celnych jest określony w art. 14 Prawa celnego. Między innymi z ust. 1 pkt 14 tego artykułu wynika, iż przywóz towarów z zagranicy w ramach ustalonych norm jest wolny od cła i wymaganego zgodnie z art. 7 pozwolenia, jeżeli przedmiotem przywozu są rzeczy stanowiące pomoc humanitarna otrzymane przez jednostki organizacyjne statutowo powołane do realizacji takiej pomocy.