Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Konopnica w przedmiocie ustalenia stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na nieruchomościach, na których znajdują się domki letniskowe lub innych nieruchomościach wykorzystywanych na cele rekreacyjno
Sentencja

Dnia 13 kwietnia 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Cezary Koziński Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Asesor WSA Grzegorz Potiopa po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2022 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w W. na uchwałę Rady Gminy Konopnica z dnia 30 grudnia 2019 roku nr XIV/82/19 w przedmiocie ustalenia stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na nieruchomościach, na których znajdują się domki letniskowe lub innych nieruchomościach wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe wykorzystywanych jedynie przez część roku stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie § 4.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 30 grudnia 2019 r. Rada Gminy K., na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.) oraz art. 6j ust. 3b, art. 6k ust. 1 i ust. 2 i 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2019 r. poz. 2010) podjęła uchwałę nr XIV/82/19 w sprawie ustalenia stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla nieruchomościach, na których znajdują się domki letniskowe lub innych nieruchomościach wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, wykorzystywanych jedynie przez część roku.

W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi Prokurator Rejonowy w W. zakwestionował ww. uchwałę w części, tj. w zakresie § 4 wskazując, że została wydana z istotnym naruszeniem prawa tj. art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. nr 78 poz. 483 ze zm., dalej: Konstytucja RP) oraz art. 6j ust. 3b ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, albowiem rada gminy - działając na podstawie ww. przepisu ustawowego nie była uprawniona do wprowadzenia w trakcie roku kalendarzowego jakiejkolwiek stawki ryczałtowej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od nieruchomości, na których znajdują się domki letniskowe lub innej nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjno-wypoczynkowe odnoszącej się do roku, w którym uchwała została opublikowana z uwagi na roczny charakter tej opłaty.

W konsekwencji na podstawie art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022 r., poz. 329 - dalej: "p.p.s.a.") prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w zaskarżonej części.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy K. wniosła o jej oddalenie. W ocenie organu stawka opłaty ryczałtowej określona zaskarżoną uchwałą jest ustalana po pierwsze za cały rok, a po drugie od domku letniskowego lub innej nieruchomości rekreacyjno-wypoczynkowej. Jej wysokość nie zależy ani od ilości osób przebywających w różnym czasie na takiej nieruchomości, ani od czasu tego przebywania. Jest ona uśredniona dla wszystkich nieruchomości rekreacyjno-wypoczynkowych na terenie gminy. A przede wszystkim, zdaniem gminy, odmiennie niż to ma miejsce w przypadku podatków, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi jest świadczeniem ekwiwalentnym i wytwórca odpadów winien ponosić rzeczywisty koszt. Stąd też, aby zasadę tę można było urzeczywistnić, niezbędne było podjęcie uchwały wchodzącej w życie z początkiem 2020 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje.

Skarga jest zasadna.

W związku z brakiem oświadczenia strony skarżącej o możliwości uczestniczenia w rozprawie zdalnej, na podstawie art. 15 zzs4 ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 1842 ze zm.) sprawa została rozpoznana na posiedzeniu niejawnym.

Strona 1/2