Sprawa ze skargi na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w Ł. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do grudnia 2013 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 marca 2021 r. sprawy ze skargi A spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w W. na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do grudnia 2013 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 45.000 (czterdzieści pięć tysięcy złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w Ł. utrzymał w mocy decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno - Skarbowego w Ł. z dnia [...] r., określającą A Sp. z o.o. Spółka Komandytowa zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2013 r. w łącznej kwocie 95.358.174 zł

W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że w wyniku postępowania podatkowego przeprowadzonego w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za okres od czerwca do grudnia 2013 r. stwierdzono, iż skarżąca Spółka niezasadnie obniżyła podatek należny o podatek naliczony w łącznej kwocie 74.616.502,98 zł wynikającej z 277 faktur VAT, wystawionych tytułem sprzedaży 102.010,731 m3 oleju napędowego oraz 514,772 m3 depresatora o łącznej wartości netto 324.419.578,14 zł. Wystawcą powyższych faktur był podmiot, który poprzez osoby zarządzające łączyły ze spółką powiązania o charakterze osobowym i rodzinnym, tj. A Spółka z o.o z/s w W.,

Z uwagi na powyższe Naczelnik Ł. Urzędu Celno-Skarbowego w Ł. wydał decyzję z dnia [...] r., w której określił skarżącej Spółce zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług w wysokościach innych niż Spółka wykazała w złożonych deklaracjach VAT-7.

Od decyzji organu I instancji strona złożyła odwołanie.

W pierwszej kolejności organ odwoławczy wskazał, że bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące czerwiec - grudzień 2013 r. uległ zawieszeniu z dniem [...] r. i okres tego zawieszenia trwa dalej w związku z niezakończeniem śledztwa w sprawie o przestępstwo skarbowe, o którym podatnik został zawiadomiony (zawiadomienie o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za czerwiec -grudzień 2013 r. zostało doręczone stronie w dniu 13.11.2018 r.).

Przechodząc do meritum organ wskazał, że przedmiotem sporu w sprawie jest prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego z faktur, które zdaniem organu I instancji stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane (art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm. - dalej ustawa VAT).

W ocenie organu zgromadzony materiał dowodowy pozwala na stwierdzenie, iż wystawca przedmiotowych faktur, tj. Spółka A w rzeczywistości nie dysponowała towarem jak właściciel i nie była faktycznym dostawcą towaru, co z kolei oznacza, że nie mogła przenieść na Spółkę prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel. Spółka A pełniła rolę bufora dla powiązanej rodzinnie Spółki, którego celem było uwolnienie Spółki od ryzyka podatkowego i tym samym konsekwencji finansowych związanych z nabyciem paliwa od nierzetelnych kontrahentów.

Uznano, że sposób funkcjonowania Spółki A, zapewniał uniknięcie odpowiedzialności w przypadku zmaterializowania się ryzyka podatkowego w transakcjach z nierzetelnymi dostawcami. Natomiast powiązaną osobowo Spółkę uwalniał od ponoszenia tej odpowiedzialności. Bez wprowadzenia Spółki A do obrotu paliwem jako bufora, to Spółka ponosiłaby bezpośrednio ryzyko zawierania transakcji z nierzetelnymi kontrahentami i utraciłaby prawo do obniżenia podatku należnego o podatek wynikający z faktur nie odzwierciedlających stanu faktycznego, a to wiązałoby się z uszczupleniem posiadanego majątku. Wprowadzenie bufora miało eliminować zbyt wczesne wykrycie mechanizmu i dawało Spółce czas, w zależności od wyników kontroli u bufora, na podjęcie stosownych działań m.in. w zakresie rozdysponowania majątkiem - co faktycznie wystąpiło. W ocenie organu - w rzeczywistości, w okresie objętym postępowaniem, Spółka A pozorowała, działalność w zakresie obrotu paliwem, była podmiotem sztucznie wprowadzonym do obrotu tym towarem.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne