Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2012
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędzia WSA Joanna Tarno Protokolant: St. sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2017 r. sprawy ze skargi Z. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] UNP: [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2012 oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/9

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł., decyzją z [...] r. utrzymał w mocy decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z [...] r., którą określono Z. M. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2012.

W uzasadnieniu decyzji z [...] r. organ pierwszej instancji stwierdził, iż podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów 2012 r., poprzez ujęcie w księgach rachunkowych faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych wystawionych przez:

- A spółkę z o.o. w W., dotyczących: usług transportowych w łącznej kwocie 35 000 zł, usług remontowo-budowlanych podnoszących wartość inwestycji w obcym środku trwałym, a zaksięgowanych w kosztach uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne w wysokości 5 220 zł,

- B spółkę z o.o. w W., dotyczących zakupu oleju napędowego w kwocie 185 931,16 zł,

- niesporządzenie inwentaryzacji paliwa (oleju napędowego) zakupionego jednorazowo w dniu 31 grudnia 2012 r. w ilości 4 500 l na kwotę 18 951,22 zł.

Utrzymując w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. wskazał, że przeprowadzone postępowanie wykazało, iż faktury VAT wystawione na rzecz strony przez B sp. z o.o. oraz A sp. z o.o. nie dokumentują rzeczywistych transakcji gospodarczych dokonanych pomiędzy wymienionymi w nich podmiotami.

Odnośnie spółki A organ ustalił, że spółka została wykreślona z rejestru podatników VAT z dniem 3 kwietnia 2012 r., na podstawie art. 96 ust. 8 i 9 ustawy o VAT. Spółka nie zatrudniała żadnych pracowników. Poza tym w aktach sprawy znajduje się materiał dowodowy zgromadzony przez Prokuraturę Okręgową w C., prowadzącą śledztwo, o sygnaturze akt [...], przeciwko zorganizowanej grupie przestępczej obejmujące swoim zakresem między innymi proceder wystawiania i wprowadzania do obrotu księgowego przez członków grupy fikcyjnych faktur VAT w okresie od 2008 do 2013r. tj. faktur nieodzwierciedlających faktycznych zdarzeń gospodarczych, a także dowody zebrane w toku postępowań kontrolnych prowadzonych przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. w postaci wyciągu z protokołu przesłuchania podejrzanego R. B. - Prezesa Zarządu i wspólnika spółki A oraz M. H. (kierującego - zdaniem R. B. - procederem wystawiania nierzetelnych faktur) i D. T., które wskazują na proceder wystawiania pustych faktur m.in. przez spółkę A.

Z przesłuchań osób zajmujących się wystawianiem pustych faktur wynika, że celem działania spółki A było wystawianie nierzetelnych faktur tj. nieodzwierciedlających rzeczywistych transakcji gospodarczych, które służyły jedynie do tworzenia fikcyjnych kosztów podatkowych. R. B., przesłuchany przez Prokuratora z Prokuratury Okręgowej w C. zeznał, że spółka A była firmą służącą do wystawiania pustych faktur, tj. faktur nie odzwierciedlających rzeczywistych transakcji gospodarczych i służących do tworzenia fikcyjnych kosztów podatkowych. W 2005 roku R. B. uległ wypadkowi na budowie, w wyniku którego złamał kręgosłup, żebra oraz nogę, po którym miał problemy z zarobkowaniem. Dlatego od 2008 roku zdecydował się na uczestnictwo w procederze wystawiania "pustych faktur" VAT. W proceder ten zamieszanych było wiele osób i kilka firm, a wszystkim kierował M. H.. W procederze brał aktywny udział od 2008 roku. Za podpisywanie nierzetelnych faktur R. B. otrzymywał wynagrodzenie najpierw około 3 000 4 000 zł miesięcznie, a potem około 7 000 zł. Za wystawienie takiej faktury otrzymywał nie mniej niż 8% wartości widniejącej na fakturze. Na rachunki bankowe w/w spółek przelewane były pieniądze za "puste faktury", które R. B. wypłacał i przekazywał na polecenie M. H. osobie o imieniu M..

Strona 1/9