Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Kiełczygłów w przedmiocie ustalenia ryczałtowej stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie §
Sentencja

Dnia 22 marca 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędzia WSA Paweł Kowalski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 marca 2022 roku sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w W. na uchwałę Rady Gminy Kiełczygłów z dnia 23 grudnia 2020 r. nr XXI/160/20 w przedmiocie ustalenia ryczałtowej stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie § 6.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 23 grudnia 2020 r. Rada Gminy K., na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.) oraz art. 6j ust.3b, art. 6k ust. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2020 r. poz. 1439) podjęła uchwałę nr XXI/160/20 w sprawie ustalenia zryczałtowanej stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla nieruchomości, na której znajduje się domek letniskowy lub innej nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjn0-wypoczynkowe.

W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi Prokurator Rejonowy w W. zakwestionował ww. uchwałę w części, tj. w zakresie § 6 wskazując, że została wydana z istotnym naruszeniem prawa tj. art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. nr 78 poz. 483 ze zm., dalej: Konstytucja RP) oraz art. 6j ust. 3b ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, albowiem rada gminy - działając na podstawie ww. przepisu ustawowego nie była uprawniona do wprowadzenia w trakcie roku kalendarzowego jakiejkolwiek stawki ryczałtowej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od nieruchomości, na których znajdują się domki letniskowe lub innej nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjno-wypoczynkowe odnoszącej się do roku, w którym uchwała została opublikowana z uwagi na roczny charakter tej opłaty.

W konsekwencji na podstawie art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022 r., poz. 329 - dalej: "p.p.s.a.") prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w zaskarżonej części.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy K. wniosła o uwzględnienie skargi w całości.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje.

Skarga jest zasadna.

W związku z brakiem oświadczenia strony skarżącej o możliwości uczestniczenia w rozprawie zdalnej, na podstawie art. 15 zzs4 ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 1842 ze zm.) sprawa została rozpoznana na posiedzeniu niejawnym.

Zaskarżona uchwała dotyczy ustalenia stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na nieruchomościach, na których znajdują się domki letniskowe lub innych nieruchomościach wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, wykorzystywanych jedynie przez część roku, położonych na terenie gminy. Tak więc jako skierowana do wszystkich jej mieszkańców zobowiązanych do ponoszenia tego rodzaju opłat, jest aktem prawa miejscowego. Dlatego nie ma przeszkód, aby w razie stwierdzenia naruszenia prawa - stosownie do treści art. 147 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2017 r., poz. 1875 ze zm.; dalej: u.s.g.) - Sąd mógł stwierdzić nieważność uchwały, mimo że od daty podjęcia aktu upłynął ponad rok.

Strona 1/2