Sprawa ze skargi na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Ł. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy D. w sprawie uchwalenia wieloletniej prognozy finansowej na lata 2015
Sentencja

Dnia 5 października 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Kowalski Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędzia WSA Bożena Kasprzak Protokolant: specjalista Małgorzata Kowalczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2016 roku sprawy ze skargi Gminy D. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Ł. z dnia [...]roku nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy D. w sprawie uchwalenia wieloletniej prognozy finansowej na lata 2015 - 2030, zarządzenia Wójta Gminy D. w sprawie zmiany wieloletniej prognozy finansowej na lata 2015- 2030 oraz uchwały Rady Gminy D. w sprawie zmiany wieloletniej prognozy finansowej Gminy D. na lata 2015 - 2030 oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/11

Wyrokiem z 10 września 2015 r., w sprawie o sygn. akt I SA/Łd 568/15 tutejszy sąd uwzględnił skargę Gminy D. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Ł. z 6 marca 2015 r. nr 8/45/2015 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy D. w sprawie uchwalenia Wieloletniej Prognozy Finansowej na lata 2015-2030, zarządzenia Wójta Gminy D. w sprawie zmiany wieloletniej prognozy finansowej na lata 2015-2030 oraz uchwały Rady Gminy D. w sprawie zmiany Wieloletniej Prognozy Finansowej Gminy D. na lata 2015-2030.

Wspomnianą uchwałą Regionalna Izba Obrachunkowa w Ł. stwierdziła nieważność uchwały nr V/19/2015 Rady Gminy w D. z 30 stycznia 2015 r. w sprawie uchwalenia WPF Gminy D. na lata 2015-2030, zarządzenia nr 11/2015 Wójta Gminy D. z 27 lutego 2015 r. w sprawie zmiany WPF Gminy D. na lata 2015-2030 oraz uchwały nr VI/27/2015 Rady Gminy w D. z 4 marca 2015 r. w sprawie zmiany WPF Gminy D. na lata 2015-2030, z powodu naruszenia art. 226 oraz art. 72 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.), dalej u.f.p., w związku z §3 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 grudnia 2011 r. w sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego (Dz. U. nr 298, poz. 1767), z uwagi na nierealistyczne ustalenie: dochodów w latach 2015-2019, źródeł finansowania deficytu w roku 2015, wydatków na przedsięwzięcia majątkowe w latach 2015-2019, wielkości kwoty długu w latach 2015-2021.

Kolegium stwierdziło, że Gmina D. założyła uzyskanie w 2015 r. dochodów w kwocie 2 439 800 zł z tytułu sprzedaży nieruchomości niezabudowanej o powierzchni 7,77 ha. Podniosło, że w świetle przyjętych przez Wójta Gminy D. zasad zbycia przedmiotowej nieruchomości, Gmina D. nie miała podstaw do planowania dochodów w kwocie 2 439 800 zł, na podstawie listu, który można uznać jedynie za list intencyjny od podmiotu działającego w imieniu potencjalnego nabywcy, obwarowanego niedozwolonymi warunkami, które nie znajdowały oparcia w obowiązujących przepisach. Powołując się na art. 37 ust. 1 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518 ze zm.), podkreślono, że gmina może sprzedać nieruchomość z zastosowaniem odpowiednich procedur przetargowych, w ramach których nie można stosować instytucji przyrzeczenia czasowego zwolnienia z podatku od nieruchomości. Ponadto zwolnienie z podatku od nieruchomości może zostać wprowadzone wyłącznie w trybie uchwały organu stanowiącego gminy, podjętej na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 849 ze zm.), przy czym wskazane zwolnienie powinno nosić charakter przedmiotowy. Odnosząc się do tej części uchwały organu nadzoru podkreślił, że w efekcie WPF Gminy D. na lata 2015-2030 narusza art. 226 ust. 1 pkt 2 u.f.p. WPF Gminy D. założono wydatki na przedsięwzięcia majątkowe, w tym, m.in.: na zadanie "Inteligentne sieci energetyczne na terenie gm. D. Wyjaśniono, że w trakcie posiedzenia Kolegium przedstawiciel Gminy D. wskazał, że przedsięwzięcie pn. "Rewitalizacja zabytkowego parku w D." stanowi nowe zadanie, a Gmina nie posiada stosownych dokumentacji, gdyż proces inwestycyjny dopiero będzie rozpoczynany. Przedstawiciel Gminy D. stwierdził, że nie zna wielkości nakładów na przedsięwzięcie "Inteligentne sieci energetyczne na terenie gm. D. (w tym elektrociepłownia na biomasę w D., kotłownia w K., system opomiarowania, sterowania i zarządzania energią cieplną, elektryczną i gazową na terenie gm. D.)". Kolegium Izby uwzględniając wyjaśnienia składane w toku postępowania przez przedstawicieli Gminy, stwierdziło, że jeżeli Gminie nie są znane nakłady na przedsięwzięcia, to nie jest możliwe prawidłowe określenie limitu wydatków na te przedsięwzięcia. Powyższe oznacza, zdaniem organu, że Gmina D. nie posiada podstaw do prognozowania wydatków inwestycyjnych, których wartość nie została prawidłowo oszacowana, tym samym nie daje podstaw do ustalenia wydatków- we właściwych wysokościach, a w konsekwencji do zabezpieczenia środków zapewniających ich finansowanie. W efekcie Kolegium przyjęło, że nie znajduje również podstaw planowanie dochodów związanych z realizacją przedsięwzięć, w sytuacji gdy nie udokumentowano działań zmierzających do ich pozyskania, poczynając od stosownej dokumentacji pozwalającej na ustalenie wielkości wydatków, a kończąc na złożeniu wniosków o pozyskanie dotacji. Natomiast brak uprawdopodobnienia otrzymania dotacji, w tym na budowę kolejnych etapów- gazociągu w latach 2016-2019 oznacza brak zabezpieczenia środków na finansowanie zadania. W konsekwencji brak jest podstaw do planowania dochodów na budowę gazociągu tytułem wpłat pozyskanych od zainteresowanych gmin oraz od właścicieli nieruchomości, gdyż ich uzyskanie pozostaje uzależnione od wykonania kolejnych etapów tegoż gazociągu, w tym na terenie Gminy G. oraz Gminy K., co wymaga zawarcia stosownych porozumień ze wskazanymi jednostkami samorządu terytorialnego w sprawie powierzenia zadań publicznych, uzyskania środków na finansowanie inwestycji, a dopiero w dalszej perspektywie wyrażenia przez właścicieli nieruchomości woli przyłączenia go gazociągu. Kolegium Izby wskazało, że wydatki na przedsięwzięcia oraz związane z nimi dochody, zostały założone w WPF Gminy D. w sposób, który nic spełnia przymiotu realistyczności. W ocenie organu powyższe oznacza, że WPF Gminy D. na lata 2015-2030 narusza art. 226 ust. 1 pkt 1 i 2 u.f.p. zgodnie z którym wieloletnia prognoza finansowa powinna być realistyczna i określać dla każdego roku objętego prognozą: dochody bieżące, dochody majątkowe oraz wydatki majątkowe budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a także art. 226 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym w załączniku do uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej określa się odrębnie dla każdego przedsięwzięcia, m.in.: nazwę i cel. okres realizacji i łączne nakłady finansowe, limity wydatków w poszczególnych latach oraz limit zobowiązań.

Strona 1/11