Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. w przedmiocie orzeczenia o obowiązku zapłaty podatku w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT wynikającego z faktur wystawionych w listopadzie 2014 roku.
Sentencja

Dnia 26 sierpnia 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Protokolant: Starszy asystent sędziego Marcin Olejniczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 sierpnia 2020 roku sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie orzeczenia o obowiązku zapłaty podatku w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT wynikającego z faktur wystawionych w listopadzie 2014 roku. 1.oddala skargę; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi radcy prawnemu E. K., prowadzącemu Kancelarię Radcy Prawnego w B. przy ul. A. 59 wynagrodzenie w kwocie 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych, powiększone o należny podatek od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej stronie skarżącej z urzędu.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/6

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł., decyzją z [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z [...], którą określono Z.S. - w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT - obowiązek zapłaty kwoty podatku wynikającej z faktur wystawionych w listopadzie 2014 r..

Organ ustalił, że podatnik w kontrolowanym okresie prowadził działalność gospodarczą pod nazwą A. Według wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przeważającym przedmiotem działalności podatnika była sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego. Jako formę opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej strona wybrała opodatkowanie podatkiem od osób fizycznych na zasadach ogólnych oraz zarejestrowała się jako podatnik w zakresie podatku VAT.

Dalej organ wskazał, że podatnik wprowadził do obrotu prawnego "puste faktury" o numerach: [...] z dnia 17 listopada 2014 r. oraz [...] z dnia 27 listopada 2019 r., na których po stronie wystawcy figurują dane przedsiębiorstwa strony, a po stronie nabywcy dane - A S.O. B. nie odzwierciedlają faktycznych zdarzeń gospodarczych. Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. decyzją z [...], na podstawie art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług orzekł o obowiązku zapłaty ww. podatku w wysokości wynikającej ze wskazanych powyżej dokumentów, tj. kwoty 18.469 zł.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, utrzymując w mocy ww. decyzję wyjaśnił, że w toku kontroli podatkowej przeprowadzonej u S.O. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. stwierdzono, że koszty prowadzonej przez kontrolowanego działalności gospodarczej, zostały obciążone kwotami netto wynikającymi z faktur VAT o numerach: [...] i [...]. Kontrolujący przeanalizowali dane wykazane przez Z.S. w deklaracjach VAT (data złożenia pierwotnej deklaracji VAT-7 za listopad 2014 r. to 23 grudnia 2014 r.) i stwierdzili, że dane wynikające z ww. faktur nie zostały ujęte ani do rozliczenia podatku VAT, ani do rozliczenia podatku dochodowego. W dniu 18 grudnia 2015 r. strona złożyła korektę deklaracji VAT za listopad 2014 r. wykazując po stronie podatku należnego podstawę opodatkowania z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług wg stawki 23% w kwocie 80 300 zł oraz podatek należny w kwocie 18 469 zł, co stanowi odzwierciedlenie wartości ujętych na fakturach o numerach: [...] z 17 listopada 2014 r. oraz [...] z 27 listopada 2014 r. ujawnionych podczas kontroli przeprowadzonej u S.O. Jak wynika z treści pisma Z.S. z 25 stycznia 2016 r. adresowanego do Prokuratury Rejonowej w B. stanowiącego zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, tego samego dnia, na prośbę S.O., podatnik podpisał również przygotowane przez wspomnianego kontrahenta protokoły odbioru robót oraz umowy na roboty budowlane "udokumentowane" fakturami [...] i [...]. Zdaniem organów podatkowych działania te miały na celu nadanie kwestionowanym dokumentom cech wiarygodności. Organ dodał, że dokonując korekty deklaracji za listopad 2014 r. strona niejako zaewidencjonowała w rozliczeniu swojej działalności gospodarczej faktury o numerach [...] i [...], będące w dyspozycji S.O., natomiast podpisując sporządzone przez S.O. dokumenty (umowy i protokoły odbioru robót) potwierdziła swój udział w oszustwie podatkowym polegającym na wprowadzeniu do obrotu gospodarczego "pustych" faktur czyli takich, które nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Zdaniem Dyrektora Izby Administracji Skarbowej oczywistym jest, że gdy faktura VAT nie dokumentuje żadnej transakcji podatnik musi doskonale zdawać sobie sprawę z tej właśnie okoliczności. Nie sposób przyjąć, że podatnik wystawiający "pustą" fakturę VAT, nie jest świadomy swojego oszukańczego działania skoro wystawieniu tego rodzaju faktury nie towarzyszy w ogóle żadna dostawa towaru lub świadczenie usług przez podmiot ją wystawiający, ani żaden inny. O tym, że zakwestionowane przez organy podatkowe faktury nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych informuje sam podatnik w przytaczanym już zawiadomieniu do Prokuratury Rejonowej w B. oraz podczas zeznań złożonych w charakterze świadka (w postępowaniu podatkowym wszczętym wobec S.O.) w dniu 5 października 2016 r. w Urzędzie Skarbowym w B.. Z zeznań i z ww. pisma wynika ponadto, że strona w zamian za podpisanie umów oraz protokołów odbioru robót wykazanych na kwestionowanych fakturach, miała otrzymać zwrot równowartości kwoty podatku VAT należnego wynikającego z wystawionych faktur oraz podatku dochodowego. Według zawartego przez panów Z.S. i S.O. porozumienia, zwrócone również miały być odsetki należne urzędowi skarbowemu, które strona była zobowiązana zapłacić po ujawnieniu transakcji sprzedaży usług w korektach deklaracji VAT-7 za listopad 2014 r. oraz zeznaniu podatkowym za 2014 r. Częściowego rozliczenia wspomnianych powyżej "zobowiązań" S.O. dokonał po złożeniu przez stronę korekt deklaracji oraz podpisaniu ww. dokumentów przedstawiając podatnikowi jeszcze tego samego dnia, tj. 18 grudnia 2015 r. bankowy dowód wpłaty na kwotę 23 766,50 zł. Ze względu na to, że powyższa kwota nie pokrywała w całości powstałych zobowiązań strony uzgodniły, że po ustaleniu przez podatnika w urzędzie skarbowym należnych kwot z tytułu podatku VAT oraz podatku dochodowego, S.O. dokona ostatecznego rozliczenia zaległości w tytułu ww. podatków.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej