Samych czynności przygotowawczych do uruchomienia produkcji nie można uznać za działalność gospodarczą, ponieważ nie są one ani działalnością wytwórczą, ani handlową, ani żadną inną wymienioną w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./. Wydatki poniesione na przygotowanie do podjęcia nierozpoczętej działalności gospodarczej, nie mogą być traktowane jako koszty uzyskania przychodu ze źródła przychodów w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jerzego i Małgorzaty B. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 14 marca 2001 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r. - oddala skargę.
Decyzją z dnia 5 maja 2000 r. Pierwszy Urząd Skarbowy Ł.-B. określił Jerzemu i Małgorzacie B. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. w wysokości 29.587,40 zł i zaległość w tym podatku w kwocie 5.271,10 zł wraz z odsetkami za zwłokę. W uzasadnieniu podano, że Jerzy B. od 1 września 1998 r. zgłosił działalność gospodarczą w spółce cywilnej z Małgorzatą M. w zakresie cukiernictwa i handlu artykułami spożywczymi /"S." s.c/. Następnie w złożonym /wspólnie z żoną/ zeznaniu wykazał stratę z tytułu udziału w spółce w wysokości 8.260,83 zł. Spółka w 1998 r. nie uzyskała przychodów z działalności gospodarczej, ponosząc wyłącznie wydatki. Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej, za działalność gospodarczą uważa się działalność wytwórczą, budowlaną, handlową i usługową, prowadzoną w celach zarobkowych i na rachunek podmiotu ją prowadzącego. Zaś prowadzone przez spółkę w 1998 r. czynności, w świetle powyższego, nie były działalnością zarobkową. Spółka nie poniosła straty w rozumieniu art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie uzyskała w 1998 r. przychodów. Ponadto art. 22 ust. 1 tej ustawy wiąże pojęcie kosztu z pojęciem przychodu, co oznacza, że podatnicy muszą osiągnąć przychód, aby mogli przy obliczaniu podstawy opodatkowania uwzględnić wydatek, jaki ponieśli w celu jego osiągnięcia. Natomiast dochód Jerzego B. z działalności gospodarczej prowadzonej jednoosobowo oraz dochód Małgorzaty B. zostały przyjęte zgodnie z zeznaniem.
W odwołaniu małżonkowie B. zarzucili błędne przyjęcie przez Urząd Skarbowy, że podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą równocześnie jednoosobowo i w ramach spółki cywilnej nie jest uprawniony do sumowania przychodów i kosztów z obu form prowadzonej działalności. Ponadto w świetle doktryny i orzecznictwa NSA podatnik ma prawo poniesione wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nawet wtedy, gdy nie osiągnął przychodu w danym roku podatkowym. W uzupełnieniu odwołania powołali się na wyrok NSA z dnia 10 lutego 2000 r. I SA/Łd 176/98 /Monitor Podatkowy 2000 nr 10 str. 34/, w którym została potwierdzona zasada potrącalności kosztów w roku ich poniesienia, co oznacza, iż w danym roku podatkowym należy uwzględnić także te koszty, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów w latach następnych /art. 22 ust. 4 powołanej ustawy/. W konkretnej sprawie podatnik poniósł wydatki w 1998 r., zaś przychód z działalności gospodarczej osiągnął zarówno w tym roku, jak i w roku 1999 - z tytułu sprzedaży składników majątku związanych z działalnością w spółce cywilnej.