Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia WSA Paweł Kowalski Protokolant: St. sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2017 r. sprawy ze skargi Z. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] UNP: [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2011 oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia [...]r. określającą Z. M. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2011, w kwocie 437.677,00 zł.
Uzasadniając powyższą decyzję organ odwoławczy podał, że w roku 2011 podatnik prowadził działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży pieczywa oraz wyrobów ciastkarskich pod firmą A.
W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego ustalono, że z prowadzonej działalności gospodarczej podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów, m.in. przez ujęcie w księgach rachunkowych faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, wystawionych przez:
1) B Spółka z o.o. z/s w W., dotyczących usług transportowych w łącznej kwocie 95.400 zł oraz usług remontowo-budowlanych podnoszących wartość inwestycji w obcym środku trwałym, a zaksięgowanych w kosztach uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne w wysokości 435 zł:
2) "C" Spółka z o.o. z/s w W., za usługi regulacji układu wtryskowego w samochodach Mercedes Sprinter, w kwocie 40.700 zł.
Od ww. decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. podatnik złożył odwołanie wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w zakresie podniesionych zarzutów.
Podatnik zarzucił, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem: 1) art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie w jakim organ kontroli skarbowej stwierdził zawyżenie wysokości kosztów uzyskania przychodów roku 2011 poprzez zaliczenie w ich ciężar wartości usług wynikających z faktur wystawionych przez spółki: B oraz C, 2) art. 122, art. 187 § 1 oraz art. 188 w zw. z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.
Podatnik podniósł, że prace remontowo-budowlane zostały faktycznie wykonane w pomieszczeniach socjalno-biurowych i magazynowych w zakładzie produkcyjnym w Ł..
Fakt wykonania usług regulacji układu wtryskowego przez dwóch pracowników spółki "C" na parkingu w D. gdzie stały samochody, nie został w żaden sposób zweryfikowany przez organ pierwszej instancji, mimo że w toku postępowania podatnik podał numery rejestracyjne samochodów, w których spółka C wykonała usługę.
Usługi transportowe świadczone przez spółkę B dotyczyły dostaw produktów skarżącego do jego stałych odbiorców.
Podatnik podniósł, że nie miał wiedzy o nieprawidłowościach mających miejsce w spółkach C i B oraz, że okoliczność dotycząca wiedzy i stanu świadomości nigdy nie była przedmiotem jakichkolwiek czynności dowodowych w ramach przesłuchania świadków.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. nie uwzględnił odwołania i wskazaną na wstępie decyzją utrzymał w mocy decyzję organu kontroli skarbowej. Organ odwoławczy podkreślił, że podstawą odliczenia od przychodu kosztów jego uzyskania jest należyte udokumentowanie poniesienia danego wydatku.
Stosownie do art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby wykonujące działalność gospodarczą obowiązane są prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Sposób prowadzenia księgi rachunkowej, szczegółowe warunki, jakim powinna ona odpowiadać, aby stanowiła dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych, oraz szczegółowy zakres obowiązków związanych z jej prowadzeniem, regulowały w rozpatrywanym okresie przepisy ustawy o rachunkowości.