Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w Ł. Ośrodek Zamiejscowy w P. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji organ I instancji w sprawie podatku od towarów i usług za luty, marzec i listopad 1998r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA del. P. Janicki (spr.), Sędziowie NSA del. T. Porczyńska, A. Wrzesińska-Nowacka, Protokolant I. Spychalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2004 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. Ośrodek Zamiejscowy w P. z dnia [...] Nr [...]; [...]; [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji organ I instancji w sprawie podatku od towarów i usług za luty, marzec i listopad 1998r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

I S.A./Łd 579-581/03

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia [...] Izba Skarbowa w Ł. Ośrodek Zamiejscowy w P. odmówiła wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Urzędu Skarbowego w T. z dnia [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty, marzec i listopad 1998r. w stosunku do A. C. . W uzasadnieniach podniesiono, że zgodnie z art. 249 par. 1 ordynacji podatkowej odmawia się wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji, jeżeli żądanie zostało wniesione po upływie roku od jej doręczenia stronie. Organ zauważył, że w przedmiotowej sprawie decyzje została skutecznie (w trybie art. 150 o.p.) doręczone w dniu 26 września 2001r. zaś żądanie stwierdzenia nieważności decyzji wpłynęło w dniu 21 października 2002r., wobec czego roczny termin, o którym mowa powyżej został przekroczonego. Konsekwencją stało się zaś odmówienie wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznych.

W odwołaniu podatnik zarzucił zaskarżonej decyzji błędy w zakresie istotnych ustaleń faktycznych i oceny materiału dowodowego poprzez dowolne i bezpodstawne przyjęcie, iż wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji ma zastąpić nie wniesione w terminie odwołanie oraz, że decyzja w przedmiocie podatku dochodowego umarzająca postępowanie nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Podniósł też istnienie przesłanki wznowienia postępowania określonej w art. 240 par. 1 pkt 7 o.p. oraz naruszenie art. 121 par. 1 i art. 187 par. 1 o.p.

Decyzjami z dnia [...] utrzymała w mocy zaskarżone decyzje. W uzasadnieniach wywiodła, że wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji został złożony po upływie rocznego terminu, o którym mowa w art. 249 par.1 o.p.

W skargach do sądu administracyjnego skarżący zarzucił decyzjom organu II instancji naruszenie art. 247 par.1, art. 210 par.4 i art. 187 o.p. poprzez ich błędną wykładnię oraz pominięcie istotnych okoliczności dotyczących podatku VAT jak również poprzez niewskazanie przyczyn odmówienia wiarygodności części materiału dowodowego. W uzasadnieniu skarżący podniósł w szczególności brak rozważenia przez organ podatkowy wpływu na wymiarowe decyzje w podatku od towarów i usług decyzji umarzającej postępowanie w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za ten sam okres jako bezprzedmiotowe.

Podniósł też, ze pominięto korzystne dla niego orzecznictwo NSA i SN, na które powoływał się w pismach procesowych.

W odpowiedziach na skargę Izba Skarbowa wnosząc o ich oddalenie podtrzymała argumenty zawarte w uzasadnieniach zaskarżonych decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga nie jest zasadna. Jak trafnie wywiodła Izba Skarbowa w odpowiedzi na skargę zgodnie z art. 24 par. 1 ustawy z dn. 12 września 2002r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz innych ustaw (Dz. U. nr 169, poz. 1387) żądania uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji, która stała się decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają rozpatrzeniu w trybie, na zasadach i w terminach określonych w przepisach ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Ustawa zmieniająca ordynację podatkową weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003r. zaś zaskarżona decyzja zapadła przed tą datą, co oznacza, że żądanie stwierdzenia nieważności decyzji złożone przez skarżącego w rozpoznawanej sprawie podlegało rozpoznaniu na podstawie przepisów ordynacji podatkowej w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2003r. Wówczas zaś obowiązywał materialnoprawny tj. nieprzywracalny roczny termin do złożenia żądania o stwierdzenie nieważności decyzji liczony od dnia jej doręczenia stronie.

Strona 1/2