Gmina pomagała w upłynnianiu mienia likwidowanych spółdzielni przejmując mienie trudno zbywalne w procesach likwidacyjnych i następnie je odsprzedając. Czynności podejmowane przez Gminę mają zatem charakter ciągły i nie mieszczą się w zakresie zadań publicznych gminy i jednocześnie spełniają warunki wskazane w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Nie wystąpiła zatem negatywna przesłanka zwolnienia podatkowego przewidziana w art. 7 ust. 1 pkt 5 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 1999 r. sprawy ze skargi Gminy Z. na decyzję Izby Skarbowej w P.-T. z dnia 9 kwietnia 1997 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 1994 roku - oddala skargę.
Decyzją z dnia 13 lutego 1997 roku Urząd Skarbowy w B. określił Gminie Z. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 1994 roku oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30 procent kwocie zaniżenia.
W odwołaniu skierowanym do Izby Skarbowej w P.-T. podatnik wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania. Organowi I instancji zarzucił naruszenie wszystkich zasad postępowania administracyjnego, nie ustosunkowanie się do stawianych zarzutów, naruszenie przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT oraz art. 5 ustawy o zobowiązaniach podatkowych.
Decyzją z dnia 9 kwietnia 1997 r. (...) Izba Skarbowa w P.-T. utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy.
W toku postępowania wyjaśniającego ustalono, że w 1993 roku Gmina Z. wykazała przychody ze sprzedaży towarów i usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 62.245,34 złote. Ponieważ wielkość ta nie przekroczyła kwoty 120.000 złotych określonej w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w 1994 roku gmina była podmiotowo zwolniona z podatku VAT pod warunkiem nie przekroczenia kwoty wskazanej w przepisie.
Kontrola przeprowadzona w skarżącej jednostce wykazała, że w 1994 roku wartość sprzedaży wyniosła 296.086,81 złotych. Przekroczenie kwoty 120.000 złotych, po której nastąpiła utrata prawa do zwolnienia w podatku VAT, nastąpiło w czerwcu 1994 roku i związane było ze sprzedażą w dniu 28 czerwca 1994 roku zabudowanej nieruchomości położonej we wsi P.
Z tym momentem strona skarżąca winna dokonać zgłoszenia rejestracyjnego w podatku VAT oraz składać deklaracje podatkowe i dokonywać wpłat podatku w wyznaczonych terminach. Jako podatnik VAT Gmina była także zobowiązana do prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4 omawianej ustawy.
Tymczasem strona obowiązków tych nie dopełniła, prowadząc jedynie zestawienie dochodów ze sprzedaży. Dlatego też organy skarbowe były uprawnione do określenia wysokości zobowiązania w podatku VAT w prawidłowej wysokości. Dla ustalenia tej wielkości wzięto pod uwagę dokumenty źródłowe znajdujące się w dyspozycji podatnika, którymi były:
- potwierdzenie wpłat za dzierżawę lokali użytkowych,
- akty notarialne dotyczące sprzedaży mieszkań,
- wpłaty za usługi ksero i wynajem samochodu Nysa,
- wpłaty z tytułu sprzedaży towarów: maszyn, urządzeń oraz przędzy.
Organy skarbowe były także uprawnione do ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości odpowiadającej 30 procent kwoty zaniżenia zobowiązania.
Izba Skarbowa nie podzieliła argumentów podatnika zawartych w odwołaniu, że nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nie zaistniały okoliczności określone w art. 5 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy. Organ odwoławczy uznał, że sprzedaż towarów nabytych od zlikwidowanych spółdzielni podlega takiemu opodatkowaniu nawet, jeżeli zamiarem strony nie było dokonywanie tych czynności w sposób częstotliwy, a jednorazowa sprzedaż rzeczy nabytej w tym celu.