Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w P. w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji ustalającej kwotę dotacji przypadającej do zwrotu do budżetu Powiatu R.
Sentencja

Dnia 25 czerwca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk - Drozda Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędzia WSA Cezary Koziński (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Ewa Jodełka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2014 roku sprawy ze skargi A. Z. prowadzącego działalność oświatową pod nazwą A w C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji ustalającej kwotę dotacji przypadającej do zwrotu do budżetu Powiatu R. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. zaskarżonym postanowieniem z [...] r. nr [...] stwierdziło, że odwołanie A. Z. z 9 stycznia 2014 r. od decyzji nr [...] Starosty [...] z [...] r., w przedmiocie ustalenia kwoty dotacji przypadającej do zwrotu - zostało wniesione z uchybieniem terminu. W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że Starosta [...] decyzją z [...] 2013 r. ustalił A. Z. - A. kwotę dotacji 165.312,82 zł przypadającą do zwrotu do budżetu Powiatu [...]. Powyższa decyzja została doręczona stronie 24 grudnia 2013 r., a zatem termin wniesienia odwołania upłynął 7 stycznia 2014 r. Odwołanie zostało nadane w Urzędzie Pocztowym w Ł. 10 stycznia 2014 r. (odcisk datownika na kopercie), a więc 3 dni po upływie ustawowego terminu. W tej sytuacji organ odwoławczy, na podstawie art. 134 w zw. z art 129 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r. poz. 267; dalej: k.p.a.), stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania.

Postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. zostało zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi przez pełnomocnika A. Z., który wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i rozpoznanie odwołania oraz zasądzenie kosztów postępowania, zarzucając naruszenie przepisów postępowania, to jest:

(1) art. 40 § 2 w zw. z art. 32 k.p.a. poprzez nie doręczenie pełnomocnikowi strony decyzji z [...] r., co uniemożliwiło prawidłową ochronę interesów skarżącego, poprzez uznanie doręczenia za skuteczne, podczas gdy strona ustanowiła pełnomocnika, co implikowało wymóg doręczenia pisma pełnomocnikowi;

(2) art. 7, art. 77 § 1, art. 107 k.p.a. poprzez nie wyjaśnienie przez organ wszystkich okoliczności nie doręczenia decyzji pełnomocnikowi skarżącego w sposób przewidziany w ww. normach prawnych, co w konsekwencji doprowadziło do ich naruszenia.

W uzasadnieniu pełnomocnik skarżącego wskazał, że złożył organowi pełnomocnictwo i w toku kontroli, która zakończyła się wydaniem przedmiotowej decyzji, doręczano na jego adres korespondencję w sprawie. Pełnomocnik wskazał między innymi na pismo z 27 września 2012 r., w którym zajął stanowisko w sprawie objętej przedmiotową decyzją i powołał się na złożone do akt sprawy pełnomocnictwo. Została mu ponadto zapewniona możliwość przeglądania akt sprawy. Dopiero decyzja Starosty [...] oraz pismo wysłane przed wydaniem tej decyzji, nie zostały mu doręczone.

Autor skargi wskazał dalej, że decyzja organu pierwszej instancji została doręczona 24 grudnia 2013 r. bezpośrednio A. Z.. Dopiero 30 grudnia 2013 r. pełnomocnik otrzymał od swojego mocodawcy informację o decyzji, przy czym strona wskazała, że orzeczenie zostało jej doręczone 27 grudnia 2013 r. W tej sytuacji pełnomocnik uznał, że niezależnie od faktu braku prawidłowego doręczenia, istnieje potrzeba złożenia odwołania. Środek ten złożył w terminie, który wskazał zainteresowany, jako datę odbioru korespondencji (27 grudnia 2013 r.). Zdaniem pełnomocnika skarżącego, nawet gdyby liczyć termin od chwili dowiedzenia się pełnomocnika o treści decyzji, termin do wniesienia odwołania został zachowany.

Strona 1/3