Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty i marzec 2013 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski Sędziowie: Sędzia WSA Cezary Koziński Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 lutego 2021 r. sprawy ze skargi B. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku znak: [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty i marzec 2013 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokat M. A. - B. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu. A.B.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Koszty postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/9

Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. (dalej: NUS, organ I instancji), działając między innymi na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 15 ust. 1 i ust. 2, art. 19 ust. 1, art. 29 ust. 1, art. 41 ust. 2, art. 99 ust. 1 i ust. 12, art. 103 ust. 1, art. 109 ust. 3 oraz art. 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: ustawa o VAT) określił wobec B. Ł. (dalej: skarżący) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc luty 2013 r. w kwocie 37 zł i marzec 2013 r. w kwocie w kwocie 1.463 zł. W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że skarżący jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jego przeważająca działalność gospodarcza w 2013 roku była związana z wystawianiem przedstawień artystycznych. Zgodnie z historią wpisów do CEiDG działalność gospodarcza skarżącego w 2013 r. była zawieszona w okresie od 1 stycznia do 2 października 2013 r., w dniu 3 października 2013 r. skarżący wznowił prowadzenie działalności gospodarczej, a następnie w dniu 4 października 2013 r. ponownie ją zawiesił do dnia 8 marca 2015 r. Ustalono, że skarżący mimo zawieszonej działalności gospodarczej wykonywał czynności opodatkowane, nie złożył deklaracji VAT-7 za okres styczeń - marzec 2013 r., mimo prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wystawianiem przedstawień artystycznych, tj. współpracy z Teatrem Wielkim Operą Narodową w W., z A Spółką z o. o. i z Gminnym Ośrodkiem Kultury w R. Z powyższych okoliczności wynika, że skarżący za miesiąc luty 2013 r. zaniżył podstawę opodatkowania o kwotę 462,96 zł, podatek VAT według stawki 8% - 37,04 zł, za miesiąc marzec 2013 r. zaniżył podstawę opodatkowania o kwotę 18.287,04 zł, podatek VAT według stawki 8% - 1.462,96 zł.

Po rozpoznaniu odwołania skarżącego od tej decyzji Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. (dalej: DIAS, organ odwoławczy), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, dalej: "O.p.") utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Na wstępie organ wskazał, że stosownie do art. 70 § 6 O.p., jest uprawniony do merytorycznego rozpatrzenia sprawy, bowiem bieg terminu przedawnienia zobowiązań za okres luty i marzec 2013 r. został zawieszony i biegnie dalej od dnia 11 października 2019 r. przez 64 dni. W dniu 17 października 2019 r. dokonano skutecznego zajęcia rachunku bankowego skarżącego, co oznacza, że przedawnienie zobowiązań podatkowych za okres luty - marzec 2013 r. nastąpi z dniem 18 października 2024 roku. W ocenie DIAS przeprowadzone czynności wyjaśniające potwierdziły, że więzy prawne łączące skarżącego z podmiotami, z którymi zawarł w 2013 r. umowy nie stanowiły stosunku pracy, lecz były umowami zawartymi w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a przychody uzyskane z tytułu wykonania ww. umów nie stanowiły wynagrodzenia ze stosunku pracy, lecz z tytułu wykonywanej osobiście pozarolniczej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z treści zawartych umów o dzieło wynika, że skarżący ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, pomiędzy skarżącym a zamawiającym istnieje stosunek prawny określający warunki wynagrodzenia i odpowiedzialności, które wskazują, że skarżący w związku z wykonaniem dzieła występuje w charakterze podatnika VAT. W związku z udziałem w przedstawieniach teatralnych, programie "Jaka to melodia", jak i organizując koncert muzyczny w Gminnym Ośrodku Kultury w R. i otrzymaniem wynagrodzenia z tego tytułu skarżący jako artysta prowadzący działalność gospodarczą jest zobowiązany opodatkować uzyskane środki finansowe podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Koszty postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej