Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Tarno Sędzia WSA Cezary Koziński Protokolant: Starszy asystent sędziego Paweł Pijewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2015 r. sprawy ze skargi A. spółki jawnej Z. G., M. G. w Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za październik 2007 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 3.106,- (trzy tysiące sto sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. określającą spółce jawnej A. z siedzibą w Z. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za październik 2007 r. w wysokości 112.780 zł.
W uzasadnieniu wydanej decyzji organ wskazał, że postępowanie kontrolne przeprowadzone wobec strony wykazało, że w październiku 2007 r. strona zaewidencjonowała faktury dokumentujące nabycie usług budowlanych wystawione przez B. z/s w Z., które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, zatem nie mogły być uznane za rzetelne dokumenty podatkowe i ujęte w ewidencji księgowej podatnika.
Organ podkreślił, że na temat charakteru i zakresu robót budowlanych wypowiedzieli się przede wszystkim wspólnicy Spółki Jawnej A. (Z. G. oraz M. G.), którzy zostali przesłuchani w charakterze świadków w dniu 2 lutego 2011 r. w postępowaniu prowadzonym przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. wobec R. S.. Opisali oni szczegółowo prace wykonane na terenie ich firmy przy ul. A. 14c w Z. stwierdzając m.in., że:
• roboty wykonało przedsiębiorstwo "B. zgodnie z umową z materiałów Spółki A.,
• R. S. był na placu, gdy robotnicy pracowali,
• nie znają imion i nazwisk robotników,
• nie wiedzą nic na temat ewentualnych prac wykonywanych przez C., gdyż wszystko uzgadniali z R. S,
• nie znają G. O. ani jego firmy C..
Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. dał wiarę tym zeznaniom tylko w takim zakresie, w jakim potwierdzają wykonanie usług budowlanych na terenie ich firmy, natomiast nie zgodził się, że prace te wykonała firma R. S..
Z kolei R. S. przesłuchany w dniu1 lutego 2011 r. w charakterze strony zeznał, że wszystkie prace na rzecz Spółki A., na które wystawił on faktury, wykonał podwykonawca C. Precyzyjnie opisał zakres robót przeprowadzonych w Z. przy ul. A. 14c, oświadczając jednocześnie, że nie był w stanie sam ich wykonać, więc zlecił je koledze, o którym wiedział, że działa na rynku usług budowlanych i sobie poradzi z tym zadaniem. Oświadczył, że nie zna żadnych pracowników zatrudnionych u G. O..
Z kolei obszernych informacji na temat działania firmy C. udzielił jej właściciel - G. O., który w toku wielokrotnych przesłuchań przeprowadzonych zarówno przez organy ścigania, jak i organy skarbowe opisywał swoją rolę jako wystawcy tzw. "pustych" faktur, z którego to tytułu pobierał ustalony procent wartości netto fikcyjnego dokumentu. Zeznania te organy uznały za wiarygodne, ponieważ złożone zostały dobrowolne, bez udziału pełnomocnika, a podejrzany miał świadomość, że może odmówić ich składania. Ponadto G. O. przyznał się do stawianych mu zarzutów, a dodatkowo oświadczył, że chciałby skorzystać z nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie art. 60 Kodeksu karnego. Na nierzetelność faktur wystawionych przez G. O. na rzecz R. S. wskazał również Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. w ostatecznych i prawomocnych decyzjach: