Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w przedmiocie zwrotu należności celnych
Tezy

Niewłaściwe ustalenie kwoty należności celnych w wyniku błędu organu celnego nie jest ograniczone do błędów rachunkowych, ale uzasadnia zwrot cła wraz z odsetkami na podstawie art. 250 par. 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ w każdej sytuacji, w której organy celne wbrew przepisom prawa zobowiązały stronę do zapłaty wyższego cła aniżeli należne.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2003 r. sprawy ze skargi "C." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w siedzibą w Ł. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 30 listopada 2001 r. (...) w przedmiocie zwrotu należności celnych - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Uzasadnienie strona 1/3

Na podstawie deklaracji z dnia 6 stycznia 1997 r. SAD (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością "C." z siedzibą w Ł. dokonała zgłoszenia celnego towaru w postaci aparatów telefonicznych w częściach. Decyzją Dyrektora Urzędu Celnego w Ł. zawartą we wskazanym dokumencie SAD dokonano ostatecznej odprawy celnej importowanych przez spółkę towarów. Organy celne ustaliły kwoty ciążących na towarze z mocy prawa należności celnych i podatkowych oraz dokonały zwolnienia towaru do obrotu. W trakcie kontroli dokonanej przez Urząd Kontroli Skarbowej w firmie importera ujawniono dodatkowe faktury wystawione przez eksportera dotyczące opłat za prawo wyłączności sprzedaży telefonów.

Wydaną w wyniku wznowienia postępowania decyzją z dnia 4 stycznia 1999 r. doręczoną pełnomocnikowi skarżącej w dniu 8 stycznia 1999 r. Dyrektor Urzędu Celnego w Ł. uchylił ostateczną decyzję zawartą w jednolitym dokumencie SAD (...) i dokonał ponownego ustalenia wartości celnej towarów oraz wymiaru cła. W uzasadnieniu wskazano, iż zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ wartość celna towaru określona została z uwzględnieniem kwot wynikających z faktur ujawnionych w firmie importera w wyniku kontroli.

Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 18 maja 2000 r., wydaną na skutek odwołania spółki "C.", utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Rozstrzygnięcie Prezesa Głównego Urzędu Ceł spółka zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnosząc o jego uchylenie.

Na skutek skargi wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, decyzją z dnia 21 lutego 2001 r. wydaną na podstawie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ oraz art. 23 ust. 1 Prawa celnego Prezes Głównego Urzędu Ceł uchylił w całości swoją decyzję z dnia 18 maja 2000 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w Ł. W uzasadnieniu wskazano, iż art. 83 ust. 1 Prawa celnego, ustawy obowiązującej w dacie dokonania zgłoszenia celnego przez skarżącą spółkę, stanowi, iż nie można wydać decyzji w sprawie wymiaru należności celnych po upływie 2 lat od dnia, w którym powstał obowiązek ich uiszczenia. Przepis ten ustanawia bezwzględny zakaz skierowany do organów celnych orzekania po upływie 2 lat od dnia w którym dokonano zgłoszenia celnego. Pod pojęciem "wydanie decyzji" użytym w treści wskazanego przepisu należy, zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w uchwale Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 grudnia 2000 r. FPS 10/00 - ONSA 2001 Nr 2 poz. 56, rozumieć doręczenie /ogłoszenie/ decyzji stronie przed upływem 2 lat od dnia, w którym powstał obowiązek uiszczenia należności celnych. Firma "C." dokonała zgłoszenia celnego w dniu 6 stycznia 1997 r., natomiast decyzja Dyrektora Urzędu Celnego w Ł. została pełnomocnikowi skarżącej doręczona w dniu 8 stycznia 1999 r., a więc po upływie terminu wskazanego w art. 83 ust. 1 Prawa celnego, dlatego podlega uchyleniu.

Strona 1/3