Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 rok
Sentencja

Dnia 14 grudnia 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz, Sędziowie: Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski (spr.), Asesor Cezary Koziński, Protokolant: asystent sędziego Marek Pilc, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2005 roku sprawy ze skargi P. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 rok 1. oddala skargę; 2. nakazuje wypłacić adwokat A. P.-M. z funduszy Skarbu Państwa - Kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi kwotę 75 (siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego Ł.-P. odmówił P. P. stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2000.

Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie.

Z uzasadnień decyzji organów obu instancji wynika następujący stan faktyczny:

W dniu 30 lipca 2004 r. podatnik wystąpił z wnioskiem o zwrot pobranego przez płatnika - Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Ł. w 2000 r. podatku dochodowego w kwocie 178,40 zł od świadczeń rentowych wypłacanych z tytułu trwałej, częściowej niezdolności do pracy.

Przedmiotowa renta została przyznana skarżącemu wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z dnia 14 października 1998 r. Oprócz przyznanej renty Sąd zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz P. P. jednorazową kwotę 8.523 zł z tytułu doznania uszczerbku na zdrowiu.

Odmawiając stwierdzenia nadpłaty organ II instancji wskazał na treść art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku od dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), dalej w skrócie updof, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21 i zwolnionych od podatku na podstawie odrębnych przepisów.

Organy podatkowe oceniły, iż otrzymywana przez skarżącego renta jest wypłacana na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych i nie została wyszczególniona w katalogu zwolnień z opodatkowania zawartym w art. 21 updof, w szczególności nie korzysta ona ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Zdaniem organów podatkowych przedmiotowa renta nie ma charakteru odszkodowawczego w rozumieniu art. 444 § 2 kodeksu cywilnego.

W skardze z dnia 16 lutego 2005 r. (uzupełnionej pismem z dnia 22 lutego 2005 r.) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł.- P. P. zarzucił rażące naruszenie prawa materialnego i interesu prawnego skarżącego poprzez nieuwzględnienie przepisów: art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. c updof, przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz art. 444 kodeksu cywilnego.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. wniósł o oddalenie skargi argumentując jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zaważył, co następuje:

Skarga nie jest uzasadniona, bowiem organy podatkowe nie naruszyły ani przepisów prawa materialnego, ani przepisów proceduralnych w sposób mający lub mogący mieć wpływ na treść decyzji.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 updof opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21 i zwolnionych od podatku na podstawie odrębnych przepisów. Przepis ten wyraża zasadę powszechności opodatkowania podatkiem dochodowym w ujęciu przedmiotowym.

Z art. 10 ust. 1 updof zawierającego katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu wynika, że jednym ze źródeł jest emerytura i renta. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć "emerytura" i "renta", a jedynie w art. 12 ust. 7 podaje elementy składowe, które z podatkowego punktu widzenia są uznawane za świadczenia emerytalne lub rentowe. Zdefiniowania emeryta i rencisty oraz przysługujących im świadczeń - emerytury i renty należy zatem dokonać w oparciu o przepisy innych ustaw regulujących zagadnienia emerytalno-rentowe. Podstawowym aktem w tym zakresie w 2000 r. była ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.). Poza tym, w polskim systemie emerytalno-rentowym świadczenia rentowe przewidziane zostały także w innych aktach prawnych, a m.in. w ustawie z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułów wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn. z 1983 r. Dz.U. Nr 30, poz. 144 ze zm.), obowiązującej do 31 grudnia 2002 r. Każde z tych świadczeń zaliczane jest do rent, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 i art. 12 ust. 7 updof, a zatem w zasadzie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, chyba że opodatkowanie to zostało wyraźnie wyłączone.

Strona 1/2