Sprawa ze skargi na decyzję SKO w S. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w opłacie targowej za okres od 1 września 2012 r. do 31 października 2012 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Porczyńska Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia WSA Joanna Tarno (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Naraziński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi E. B. i D. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w opłacie targowej za okres od 1 września 2012 r. do 31 października 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/7

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...] określającą E. B. i D. B. wysokość zobowiązania podatkowego w opłacie targowej za okres od 1 września 2012 r. od 31 października 2012 r. w łącznej kwocie 3.212,50 zł.

Wskazując na treść art. 15 ust. 1, ust. 2 oraz ust. 2a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm., dalej: "u.p.o.l.") organ odwoławczy zauważył, że Rynek A przy ul. B w S., na którym E. B. i D. B. prowadzą działalność gospodarczą, jest targowiskiem.

Kolegium zwróciło uwagę na włączoną do akt rozpatrywanej sprawy umowę najmu nr [...], zawartą w dniu 2 czerwca 2008 r. (aneks nr 1 z dnia 31 grudnia 2010 r.) pomiędzy C Sp. z o.o. w S. jako właścicielem nieruchomości, na której jest zlokalizowane targowisko miejskie Rynek A, a D. B. Z umowy tej wynika, że wynajmujący oddał najemcy do używania grunt wyodrębniony na tym targowisku. W § 1 ust. 3 umowy najemca zastrzegł sobie prawo posadowienia na gruncie na własny koszt i ryzyko obiektu budowlanego niepołączonego trwale z gruntem (kiosk, pawilon), w celu prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży towarów i usług. Umowa przewiduje obowiązek uiszczania przez najemcę czynszu najmu na rzecz wynajmującego (§ 9 ust. 1). Ponadto w ust. 5 § 9 umowa określa sposób uiszczania i pobierania opłaty targowej należnej Urzędowi Miasta S. na podstawie regulaminu używania targowiska miejskiego.

Z protokołów z dokonanych czynności poboru opłaty targowej sporządzonych przez uprawnionych inkasentów wynika, że E. B. i D. B. w okresie od 1 września 2012 r. (łącznie 25 dni) do 31 października 2012 r. (łącznie 27 dni) dokonywali sprzedaży towarów na terenie targowiska Rynek A w S. przy ul. B, odmawiając uiszczenia inkasentowi opłaty targowej. W ocenie organu, sformułowanie "dokonujących sprzedaży" użyte w art. 15 ust. 1 u.p.o.l. należy interpretować szeroko, uznając, że obejmuje ono wszelkie czynności podejmowane przez sprzedającego w celu dokonania sprzedaży, w szczególności oferowanie produktów, składowanie ich na stoisku, oczekiwanie na kontrahentów. Jeżeli zatem skarżący mieli otwarte stoisko i składowali na nim towar, to choćby faktycznie nic nie sprzedali w określonych dniach, istniała uzasadniona podstawa do obciążenia ich opłatą targową.

W dalszej części uzasadnienia organ wskazał, że opłata targowa jest formą opodatkowania sprzedaży dokonywanej na targowiskach i jest pobierana niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko (art. 15 ust. 3 u.p.o.l.). Wobec powyższego za niezasadny uznał zarzut skarżących o "podwójnym" opodatkowaniu dokonywanej na targowisku sprzedaży. Obowiązek zapłaty czynszu najmu za grunt oddany do używania przez C Sp. z o.o. w S., na podstawie zawartej umowy najmu, wywodzi się bowiem ze stosunku cywilnoprawnego (art. 659 i nast. K.c.) i nie może być utożsamiany z obowiązkiem uiszczenia opłaty targowej wynikającej z art. 15 ust. 1 u.p.o.l., należnej budżetowi miasta S.

Strona 1/7