1. Decyzja wydana na podstawie art. 6 ust. 7a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ - z powodu zmiany sposobu wykorzystania budynku albo gruntu lub ich części - musi się ograniczać do zmiany wysokości ustalonego podatku i nie może być skierowana do innego kręgu osób niż decyzja zmieniana.
2. Od dnia 1 stycznia 1998 r. - stosownie do art. 1 ust. 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ podatek od nieruchomości nie może być pobierany w formie łącznego zobowiązania podatkowego od podatników nie będących jednocześnie podatnikami podatku rolnego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Romana A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 22 października 1998 r. (...) w przedmiocie sprostowania wymiaru podatku od nieruchomości - uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji; (...).
Decyzją /nakazem płatniczym na łączne zobowiązanie pieniężne za rok 1998/ Prezydenta Miasta O.-W. (...) z 10 lutego 1998 r., skierowaną do Anny Sz. i Romana A., ustalono podatek od nieruchomości w kwocie 556,30 zł od budynków i gruntów położonych przy ul. R. Od decyzji tej nie wniesiono odwołania.
Następnie decyzją Prezydenta Miasta (...) z dnia 5 sierpnia 1998 r. zmieniono decyzję w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 1998 r. z kwoty 555,30 zł na kwotę 464,12 zł. Podano, że na koncie odpisuje się różnicę w kwocie 92,18 zł w związku z tym, że "dział. gospod. prowadzona w bud. mieszk. służy jako lokal mieszk." Ponadto podano, że podatek jest płatny w następujących terminach i ratach lub 14 dni od dnia doręczenia decyzji: I rata do 15 marca - 139,07 zł, II rata do 15 maja - 139,07 zł, III rata do 15 września - 92,99 zł, IV rata do 15 listopada - 92,99 zł. Jako adresata decyzji wskazano Andrzeja A., jednak w decyzji podano, że właścicielami nieruchomości są: A. Andrzej, Roman, Maciej, K. Krystyna i Sz. /nie podano imienia/. Ze zwrotnych potwierdzeń odbioru wynika, że decyzja została doręczona Andrzejowi, Romanowi i Maciejowi A. oraz Krystynie K.
Od powyższej decyzji odwołał się Roman A., podnosząc, że decyzja ta ustala wymiar podatku za cały 1998 r., przy czym za pierwsze dwa kwartały w wysokości ustalonej inną prawomocną decyzją, której nie był stroną, a której postanowienia dotyczące I półrocza były zobowiązane wykonać strony, do których ta decyzja została skierowana. Zatem decyzja z 5 sierpnia 1998 r. skierowana do innych stron niż wskazane w decyzji wcześniejszej może ustalać jedynie wymiar podatku za II półrocze, a nie za cały rok. Ponadto sprawa wymiaru podatku za I półrocze, jak również osób odpowiedzialnych za jego uiszczenie zostały ustalone prawomocną decyzją z lutego 1998 r.
Zaskarżoną do sądu administracyjnego decyzją z dnia 22 października 1998 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy wymienioną decyzję z 5 sierpnia 1998 r. W uzasadnieniu przytoczono treść przepisów art. 6 ust. 3, 6 i 7a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz podano, że Roman A. w dniu 10 lipca 1998 r. zawiadomił organ podatkowy o zmianie sposobu wykorzystania pomieszczenia o pow. 19 m2. Dlatego Prezydent Miasta decyzją z dnia 5 sierpnia 1998 r. dokonał odpisu podatku w kwocie 921,18 zł za 1998 r., obniżając o powyższy odpis odpowiednio III i IV ratę.
W skardze Roman A. podniósł, że z treści decyzji z 5 sierpnia 1998 r. wynika, iż powinien zapłacić I i II ratę podatku w terminach, które już dawno upłynęły, bowiem decyzję doręczono 11 sierpnia 1998 r. A zatem zawiera ona błąd czyniący ją w części dotyczącej terminów niewykonalną.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie, wyjaśniając, że organ podatkowy w spornej decyzji wykazał cztery terminy płatności, ale równocześnie podał, że można dokonać wpłaty w terminie 14 dni od daty otrzymania decyzji dotyczyłoby to I i II raty.