Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Kiss, Sędziowie : Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), Asesor WSA Cezary Koziński, Protokolant asystent sędziego Żywilla Krac, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi J. i A. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za kwiecień 2000 r. oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] Pierwszy Urząd Skarbowy Ł.-G. określił spółce cywilnej A- J. J. i A. J. za kwiecień 2000 r. nadwyżkę podatku należnego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc. Ustalono, iż w badanym miesiącu podatniczka dokonała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury, dokumentującej sprzedaż leków i wyposażenia apteki, wystawionej w dniu [...] 2000 r. przez spółkę cywilną A- M. J., E. Ł. Wystawca faktury- spółka cywilna M. J. i E. Ł. prowadziła działalność gospodarczą w okresie od 16 grudnia 1996 r. do 31 grudnia 1999 r. W dacie wystawienia faktury nie istniała. Faktura wystawiona przez podmiot nieistniejący i nieuprawniony do wystawienia faktury nie stanowi podstawy obniżenia podatku należnego.
W odwołaniu od tej decyzji podatniczka powołała się na okoliczność, iż w kwietniu 2000 r. wspólnikami spółki cywilnej A byli J. J. i M. J., natomiast w wydanej decyzji jako wspólniczkę wskazano A. J. Ponadto strona powołała się na art. 6 a ust. 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11,poz. 50 ze zm.) i wskazała, iż towar, od którego zapłacono podatek VAT z tytułu remanentu likwidacyjnego podlega zwolnieniu z tego podatku przez okres 12 miesięcy w czasie sprzedaży polikwidacyjnej. Nabywcą całości towaru był nowy podmiot gospodarczy i tym samym nabył on prawo do rozliczenia podatku przy sprzedaży nabytego towaru. Uzupełniła też materiał dowodowy poprzez złożenie faktury VAT o tym samym numerze i dacie wystawienia, z tą sama kwotą brutto i podatku, co faktura wystawiona poprzednio przez spółkę cywilną A- M. J. i E. Ł., ale w której jako wystawcę wskazano M. J.
Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. stwierdził, iż prawidłowo uznano, iż faktura wystawiona przez spółkę cywilną A- M. J., E. Ł. nie mogła stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika bowiem, iż spółka cywilna A (sprzedawca wskazany w fakturze) prowadziła działalność gospodarczą w okresie od 16 grudnia 1996 r. do 31 grudnia 1999 r. Z tym ostatnim dniem nastąpiła likwidacja spółki, a w złożonej deklaracji korygującej VAT-7 za grudzień 1999 r. spółka dokonała rozliczenia podatku należnego od towarów objętych spisem z natury, ujmując go łącznie ze sprzedażą za ten miesiąc. Z ustaleń tych wynika zatem, iż fakturę sprzedaży dla podatniczki wystawił podmiot nieistniejący w dniu jej wystawienia, a tym samym na podstawie § 50 ust. 4 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109,poz. 1245 ze zm., powoływanego dalej jako rozporządzenie wykonawcze) nie mogła ona stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o naliczony w tej fakturze. Również przedstawiona w postępowaniu odwoławczym faktura z [...] 2000 r., wystawiona przez M. J. nie może stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o naliczony w tej fakturze. M. J. nie była bowiem podatniczką podatku od towarów i usług, nie była więc podmiotem uprawnionym do wystawienia faktury VAT. Także i w tym przypadku, stosownie do treści § 50 ust. 4 pkt 1 lit. a rozporządzenia wykonawczego faktura przez nią wystawiona nie mogła stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego przez stronę. Dodatkowo organ odwoławczy zauważył, iż o ile faktura z dnia [...] 2000 r. wystawiona przez spółkę cywilną A- M. J., E. Ł. została przedstawiona podczas kontroli dokonanej u podatniczki przez Pierwszy Urząd Skarbowy Ł.- B., a sporządzona wówczas kopia została przekazana Urzędowi Skarbowemu Ł.- G. do celów prowadzonej przez niego kontroli, o tyle faktura wystawiona przez M. J. została przedstawiona na etapie postępowania odwoławczego. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził także, że nie ma znaczenia dla sprawy fakt, iż w okresie, którego dotyczy decyzja wspólnikami spółki cywilnej A byli J. J. i M. J., zaś w decyzji wskazano J. J. i A. J. Jako adresata aktu administracyjnego wskazano bowiem przede wszystkim spółkę cywilną A, wskazano jej NIP oraz adres. Nie ma więc wątpliwości, kto jest adresatem decyzji.