Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Porczyńska Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędzia NSA Bogusław Klimowicz (spr.) Protokolant Tomasz Naraziński po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2012 na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2008 r. oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy własną decyzję z dnia [...] r. odmawiającą A S.A. z siedzibą w W. stwierdzenia nieważności swojej ostatecznej decyzji z dnia [...] r., utrzymującej w mocy decyzję Burmistrza Miasta T. z dnia [...] r., w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2008 r.
Podstawą decyzji były następujące ustalenia i wnioski organu prowadzącego postępowanie.
Spółka wystąpiła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. o stwierdzenie nieważności decyzji tego organu [...]r. wskazując jako podstawę żądania art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), powoływanej dalej w skrócie jako: "O.p." W ocenie strony organ podatkowy dopuścił się rażącego naruszenia art. 21 § 3 w związku z art. 207 § 2 Ordynacji podatkowej oraz w związku z art. 6 ust. 9 pkt 1 i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.), powoływanej dalej w skrócie jako "u.p.o.l.".
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik Spółki wyjaśnił, że rozliczając podatek od nieruchomości za wskazany na wstępie okres, Spółka złożyła dwie deklaracje dotyczące obiektów znajdujących się na terenie gminy. W jednej zadeklarowano wyłącznie budki telefoniczne, a w drugiej pozostałe nieruchomości i obiekty budowlane. Tymczasem decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., a także poprzedzająca ją decyzja Burmistrza Miasta T., nie objęły budek telefonicznych. W ocenie pełnomocnika pominięcie w decyzji niektórych obiektów położonych na terenie gminy stanowi rażące naruszenie prawa. Naruszenie to w szczególności polega na niedookreśleniu skutków podatkowych od obiektów podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, w sytuacji w której z uwagi na brzmienie art. 2 ust. 1 u.p.o.l. należało dokonać odpowiedniej kwalifikacji podatkowej tych obiektów. Ponadto zdaniem pełnomocnika rażącym naruszeniem prawa jest również wydanie decyzji "częściowej", obejmującej niektóre obiekty podlegające podatkowi od nieruchomości, w sytuacji w której ze względu na brzmienie art. 21 § 3 w zw. z art. 207 § 2 O.p. oraz w zw. z art. 6 ust. 9 pkt 1 u.p.o.l., jedna decyzja obejmuje całe zobowiązanie w podatku od nieruchomości, a więc zobowiązanie podatkowe od wszystkich nieruchomości i obiektów budowlanych znajdujących się na terenie jednej gminy.
Decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze odmówiło stwierdzenia nieważności własnej decyzji.
W uzasadnieniu decyzji Kolegium, przywołując treść art. 6 ust. 9 pkt 1 u.p.o.l. i art. 21 § 3 oraz art. 207 § 2 O.p., wskazało, że wbrew twierdzeniom Spółki, z przepisów tych wprost nie wynika, iż decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego musi obejmować wszystkie przedmioty opodatkowania znajdujące się na terenie gminy, której organ wydał decyzję. Jednocześnie organ ten wyjaśnił, że w przedmiotowej sprawie Spółka złożyła dwie deklaracje: jedna obejmowała, zgodnie z twierdzeniem Spółki, budki telefoniczne zakwalifikowane, druga obejmowała pierwotnie linie kablowe wraz z kanalizacją kablową oraz grunty. Druga z tych deklaracji została skorygowana przez Spółkę, poprzez pomniejszenie podstawy opodatkowania o wartość linii kablowych. Organ pierwszej instancji zakwestionował prawidłowość jedynie drugiej deklaracji i określił wysokość zobowiązania podatkowego. Wydanie decyzji dotyczącej jednej z dwóch deklaracji, nie pozbawia bytu prawnego drugiej deklaracji, która wiąże organ na podstawie przepisu art. 21 § 2 O.p.