Dnia 8 listopada 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Janicki, Sędziowie Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA Paweł Kowalski (spr.), Protokolant asystent sędziego Arkadiusz Widawski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2006 roku przy udziale - sprawy ze skargi D. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmienionym za lata 1990 - 1993. oddala skargę
Decyzją z dnia [...] Nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego Ł.-Ś., działając na podstawie art. 70 § § 8, art. 75 § 1, § 2 pkt 1 lit. c, § 4, art. 165 § 1, art. 207i art. 210 Ordynacji podatkowej oraz art. 10 ust. 1 pkt 2, art. 18 ust. 1, art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz.U. Nr 155, poz. 1287 ze zm.) odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zniesionym za lata 1990 - 1993 w łącznej kwocie 6.417,60 zł.
Uzasadniając decyzję organ I instancji wyjaśnił, iż w dniu 1 czerwca 2005 r. do Urzędu Skarbowego Ł.-Ś. został przesłany wniosek D.M. o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w kwocie 6.417,60 zł powstałej w wyniku umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego na podstawie decyzji Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Ł.-B. Nr [...] z dnia [...], po dokonaniu wpłaty na poczet opłaty restrukturyzacyjnej.
Naczelnik przywołał następnie art. 21 ust. 5 ustawy o restrukturyzacji i poinformował, iż wniesiona po umorzeniu postępowania restrukturyzacyjnego opłata została zaliczona z dniem wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji na poczet zaległości podatkowej za lata 1990 - 1993 wraz z odsetkami za zwłokę. Stwierdził ponadto, że wskazana zaległość podatkowa, z uwagi na zabezpieczenie jej hipoteką, nie uległa przedawnieniu.
W odwołaniu od powyższej decyzji D. M. przywołując art. 70 § 8 Ordynacji podatkowej wniósł o jej uchylenie i uznanie istnienia nadpłaty. Stwierdził, iż zgodnie ze wskazanym artykułem zaległości podatkowe zabezpieczone hipoteką nie ulegają przedawnieniu, jednakże mogą być egzekwowane wyłącznie z przedmiotu hipoteki. W ocenie skarżącego organ podatkowy nie powinien zatem na jej poczet zaliczać rat opłaty restrukturyzacyjnej.
Decyzją z dnia [...] znak [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł., na podstawie art. 207 § 1 i art. 220 § 2 Ordynacji podatkowej w związku z art. 9 pkt 1 ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego Ł.-Ś. z dnia [...].
Organ odwoławczy stwierdził, iż przepisy Ordynacji podatkowej są zbiorem przepisów ogólnego prawa podatkowego i nie mają zastosowania wszędzie tam, gdzie maja zastosowanie przepisy szczególne. W ocenie Dyrektora do tego rodzaju przepisów szczególnych należy art. 21 ust. 5 ustawy o restrukturyzacji, zgodnie z którym opłatę restrukturyzacyjną wpłaconą przez przedsiębiorcę zalicza się, w dniu wydania decyzji o zakończeniu postępowania restrukturyzacji na poczet zaległości podatkowych, wraz z odsetkami. Dodał ponadto, że ustawa o restrukturyzacji nie przewiduje w przypadku zastosowania art. 21 ust. 5 żadnych wyjątków.