Dnia 20 lutego 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Bożena Kasprzak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędzia NSA Paweł Janicki Protokolant Przemysław Cieślarek po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2013 roku na rozprawie sprawy ze skargi A. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn. oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] ustalającą A. G. zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn w wysokości 5.073 zł od darowizny środków pieniężnych w wysokości 35.000 zł otrzymanych od matki D. G..
W uzasadnieniu powyższej decyzji przedstawiono dotychczasowy przebieg postępowania.
W toku postępowania podatkowego w sprawie ustalenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym za 2009 r. od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów, wszczętego postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...], podatnik w piśmie z dnia 8 marca 2012 r. powołał się na darowiznę środków pieniężnych otrzymaną od matki.
Wyjaśniono, że darowizna ta nie została zgłoszona do opodatkowania.
W dniu 9 marca 2012 r. podatnik złożył zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy i praw majątkowych SD-3, w którym wykazał darowiznę środków pieniężnych w wysokości 35.000 zł, otrzymaną od matki D. G. i dokonał wpłaty w wysokości 1.159 zł. Do zeznania strona dołączyła umowę darowizny z dnia [...] i "Czynny żal dotyczący nieterminowego złożenia deklaracji".
Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Urzędu Skarbowego w P., decyzją z dnia [...] ustalił zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia przedmiotowej darowizny w wysokości 5.073 zł, na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn ( Dz.U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) (upsd).
W odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej podatnik podniósł:
1. rażące naruszenie prawa materialnego, poprzez błędną wykładnię treści przepisu art. 15 ust. 4 upsd polegającą na przyjęciu przez organ I instancji, iż zostały spełnione wszystkie przesłanki wyżej wymienionego przepisu,
2. rażące naruszenie przepisów postępowania, to jest treści przepisu art. 124 w zw. z art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej, poprzez niewystarczające podanie przesłanek oraz brak podstawy prawnej wskazującej, dlaczego organ pierwszej instancji nie uwzględnił czynnego żalu,
3. rażące naruszenie przepisów postępowania, tj. treści przepisu art. 191 Ordynacji podatkowej, poprzez pominięcie faktu dokonania przez stronę zapłaty podatku od spadków i darowizn w określonej przez prawo wysokości,
4. rażące naruszenie przepisów postępowania, tj. treści przepisu art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej, poprzez pominięcie i brak odniesienia przez organ I instancji w uzasadnieniu przedmiotowej decyzji do faktu dokonania wpłaty podatku w przewidzianej prawem wysokości,
5. rażące naruszenie przepisów postępowania, tj. treści przepisu art. 121 Ordynacji podatkowej, przez nadanie w jednej przesyłce dwóch różnych decyzji, dla których prowadzone było odrębne postępowanie wyjaśniające i które posiadają odrębne znaki spraw.
Końcowo podatnik wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania prowadzonego przez organ pierwszej instancji, gdyż podatek od umowy darowizny został uiszczony na rachunek Urzędu Skarbowego w P. Z ostrożności procesowej, w przypadku gdyby organ odwoławczy nie podzielił wyżej zaprezentowanego poglądu, podatnik wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. Dodatkowo, gdyby żaden z przedstawionych wyżej poglądów nie znalazł uznania w ocenie organu odwoławczego, odwołujący się wniósł, na podstawie art. 67a Ordynacji podatkowej, o umorzenie należnego podatku od przedmiotowej darowizny.