Na podstawie art. 8 par. 1 pkt 4 in initio ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ nie podlegają egzekucji administracyjnej narzędzia i inne przedmioty niezbędne do pracy zarobkowej wykonywanej osobiście przez zobowiązanego.
Fakt wykonywania przez zobowiązanego innej jeszcze, aniżeli wymieniona pracy zarobkowej, nie ma prawnego znaczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Janusza O. na postanowienie Izby Skarbowej w Ł. Ośrodek Zamiejscowy w P.-T. z dnia 27 lipca 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy zwolnienia spod egzekucji - uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w P.-T. z dnia 15 czerwca 2000 r. (...), (...).
Na podstawie tytułu wykonawczego (...), wystawionego przez Urząd Skarbowy w P.-T. na zaległości w podatku od towarów i usług za miesiące październik - grudzień 1999 r., w łącznej kwocie 110.109 zł oraz odsetki za zwłokę. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P.-T., jako organ egzekucyjny, wszczął postępowanie egzekucyjne przeciwko Januszowi O.
Pismem z dnia 24 lutego 2000 r. (...) Organ Egzekucyjny zajął wynagrodzenie za pracę Skarżącego w Ł. Regionalnej Kasie Chorych.
W dniu 28 lutego 2000 r. poborca skarbowy zajął ruchomości stanowiące wyposażenie gabinetu lekarskiego, prowadzonego przez Skarżącego, na poczet egzekwowanej należności. Skarżący, pismem z dnia 27 marca 2000 r., wystąpił do Organu Egzekucyjnego o "umorzenie egzekucji z ruchomości". Kwalifikując pismo jako wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Organ Egzekucyjny, postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2000 r. (...) odmówił uwzględnienia wniosku. Po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 11 kwietnia 2000 r. Izba Skarbowa w Ł. - Ośrodek Zamiejscowy w P.-T., postanowieniem z dnia 18 maja 2000 r. (...), uchyliła w całości postanowienie Organu Egzekucyjnego i przekazała Organowi sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Organ Egzekucyjny, po sprecyzowaniu przez Skarżącego pisma z dnia 27 marca 2000 r. jako wniosku o zwolnienie spod egzekucji zajętych ruchomości, postanowieniem z dnia 15 czerwca 2000 r. (...) odmówił uwzględnienia wniosku. Skarżący, zażaleniem z dnia 21 czerwca 2000 r., zaskarżył postanowienie Organu Egzekucyjnego do Izby Skarbowej, wnosząc o jego uchylenie w całości.
Izba Skarbowa, postanowieniem z dnia 27 lipca 2000 r. (...) utrzymała w mocy postanowienie Organu Egzekucyjnego.
Skargą z dnia 23 sierpnia 2000 r. Skarżący zaskarżył postanowienie Izby Skarbowej do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Skarga w istocie sprowadza się do zakwestionowania przez Skarżącego, w świetle obowiązujących przepisów prawa, możliwości zajęcia przez Organ Egzekucyjny sprzętu medycznego, stanowiącego wyposażenie gabinetu lekarskiego, prowadzonego przez Skarżącego, który wykonuje w nim pracę zarobkową lekarza specjalisty ginekologa. Izba Skarbowa, ustosunkowując się do wniesionej skargi, nie znajduje podstaw do jej uwzględnienia i podtrzymuje stanowisko zajęte w zaskarżonym postanowieniu.
Przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, tj. art. 8 i nast., w sposób szczegółowy normują zasadę poszanowania minimum egzystencji i sprawę wyłączeń spod egzekucji. Stosownie do art. 8 par. 1 pkt 4 powołanej ustawy, egzekucji administracyjnej nie podlegają narzędzia i inne przedmioty, niezbędne do pracy zarobkowej, wykonywanej osobiście przez zobowiązanego. Powołana ustawa ogranicza swobodę interpretacji przez organ egzekucyjny tego, co jest niezbędne do zachowania minimum egzystencji, jednakże swobody tej nie wyłącza, pozostawiając organowi egzekucyjnemu możliwość sprecyzowania w konkretnym przypadku ustawowego terminu "niezbędne".
Orzekając w przedmiotowej sprawie, Organ Egzekucyjny działał w ramach "luzu interpretacyjnego" czym, zdaniem Izby Skarbowej, nie naruszył obowiązujących przepisów prawa. Rozstrzygnięcie Organu Egzekucyjnego w przedmiocie zajęcia przedmiotowych ruchomości, utrzymane w mocy przez Izbę Skarbową, podyktowane było w głównej mierze poczynionym w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego ustaleniem, iż prowadzona przez Skarżącego działalność gospodarcza, tj. gabinet lekarski, w którym dokonano zajęcia, nie jest jedynym źródłem przychodu Skarżącego, który ma inne jeszcze miejsce wykonywania pracy zarobkowej -tj. zatrudnienie w Ł. Regionalnej Kasie Chorych.