Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w Ł. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r.
Tezy

Zaniechanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąnie wyłączało na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, w roku podatkowym 2001 możliwości uwzględnienia tych odpisów w kosztach uzyskania przychodów.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA J. Chlebny (spr.), Sędziowie NSA J. Antosik, A. Cudak, Protokolant A.Ratajczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 maja 2004 r. sprawy ze skargi W. R. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję: 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może zostać wykonana do uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie strona 1/4

I SA/Łd 1271/03

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] Urząd Skarbowy w B. określił W. R. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2001 w wysokości 25.526,40 złotych. W uzasadnieniu wskazano, że podatnik w miesiącu kwietniu 2001 roku zawyżył wartość odpisów amortyzacyjnych o kwotę 21.100,62 złotych. Zawyżenie nastąpiło w wyniku ujęcia w tym miesiącu odpisów za miesiące styczeń, luty i marzec 2001 roku. Urząd Skarbowy uznał, że działaniem tym został naruszony przepis art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 roku Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), zgodnie z którym odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej wprowadzonych do ewidencji środków trwałych w równych ratach co miesiąc. Mając na uwadze treść art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o tej ustawy, Urząd Skarbowy uznał, iż nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów kwota odpisów amortyzacyjnych przewyższająca wartość odpisu miesięcznego. Ponadto organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że w miesiącu maju 2001 roku podatnik dokonał sprzedaży środka trwałego - samochodu "Scania", jednak do końca roku 2001 dokonywał odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia tego samochodu w wysokości 1.720,60 złotych miesięcznie.

W odwołaniu od powyższej decyzji podatnik wniósł o jej uchylenie zarzucając jej naruszenie przepisów art. 22 ust. 1 oraz art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez zakwestionowanie wartości odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów oraz art. 120 ustawy Ordynacja podatkowa przez nieuwzględnienie w procesie stosowania prawa okoliczności mających wpływ na rozstrzygnięcie. Okolicznościami takimi w przedmiotowej sprawie było istnienie własności środka trwałego, wpisanie go do ewidencji środków trwałych oraz dokonywanie odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia tego środka trwałego, które stanowią niewątpliwie koszty uzyskania przychodów. W ocenie podatnika na podstawie art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można odmówić uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych nieujętych przez podatnika w miesiącach, w których powinny być dokonane.

Decyzją z dnia [...] Izba Skarbowa w Ł. utrzymała w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. Organ odwoławczy podzielił stanowisko i argumentację Urzędu Skarbowego i uznał, że w kosztach uzyskania przychodów danego miesiąca może zostać zaewidencjonowana wyłącznie wartość miesięcznego odpisu amortyzacyjnego.

W skardze skierowanej do Naczelnego Sądu Administracyjnego podatnik wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji, podtrzymując zarzuty zawarte w odwołaniu od decyzji Urzędu Skarbowego. Zdaniem skarżącego organy podatkowe prowadząc postępowanie podatkowe dokonują nie tylko kontroli prawidłowości rozliczenia przez podatnika podatku dochodowego, ale przede wszystkim dokonują wymiaru podatku, mają zatem obowiązek uwzględnienia wszelkich okoliczności, które składają się na podatkowy stan faktyczny i mają wpływ na wysokość zobowiązania. Strona skarżąca podkreśliła, iż przepis art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uprawnia organów podatkowych do nieuwzględniania odpisów amortyzacyjnych w kosztach uzyskania przychodów, jeżeli nie dokonano ich w sposób prawidłowy. Organ podatkowy powinien dokonać korekty rozliczenia odpisów amortyzacyjnych tak, aby doprowadzić do stanu zgodności z prawem podatkowym. Skarżący wyraził pogląd, że powyższe jest uzasadnione faktem, iż organ podatkowy przeprowadził kontrolę podatkową rozliczenia podatku dochodowego za cały rok podatkowy, nie zaś kontroli zaliczek na podatek za poszczególne miesiące roku podatkowego.

Strona 1/4