Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w Ł. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do grudnia 1999 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA P. Kiss (spr.), Sędziowie NSA A. Cudak, W. Jarzębowski, Protokolant A. Ratajczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2004 roku sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do grudnia 1999 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w okresie do uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 2.135,90 (dwa tysiące sto trzydzieści pięć 90/100)zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w Ł. decyzją z dn. [...] nr [...], wydaną z powołaniem się na przepisy m.in. art. art. 21 par. 1 i 3, art. 53 par. 1-2 i 4-5 ustawy z dn. 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm./ oraz art. 2 ust. 1, art. 10 ust. 2, art. 18 ust. 1 i art. 27 ust. 6 ust.1 ustawy z dn.8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm./ określił dla A spółki z o.o. w Ł. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od maja do grudnia 1999r., kwoty zaległości podatkowej z powyższego tytułu za miesiące od sierpnia do grudnia 1999r.wraz z określeniem odsetek za zwłokę, a także ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe za miesiące maj, lipiec i wrzesień 1999r.

W motywach wydanej decyzji organ orzekający powołując się na ustalenia przeprowadzonej kontroli skarbowej podał, że spółka w miesiącach maj, lipiec i wrzesień 1999r. dokonała odliczenia podatku naliczonego zawartego w trzech wskazanych fakturach zakupu towarów /tkaniny/, które to faktury według organu nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji. Organ stwierdził, że przedmiotowy towar we wcześniejszych fazach obrotu był przedmiotem faktur wystawionych kolejno przez firmy B w W., C w Ł. i firmę D w S., które to faktury nie odzwierciedlały faktycznych transakcji i były tzw. "pustymi" fakturami.

W odwołaniu od powyższej decyzji spółka wnosząc o stwierdzenie jej nieważności podniosła, że została ona wydana z rażącym naruszeniem wskazanych szeregu przepisów Ordynacji podatkowej oraz art. 10 ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług. Strona stwierdziła, że organ kontroli skarbowej powołując się na informacje uzyskane podczas kontroli w innych firmach bezpodstawnie przyjął, iż przedmiotowe transakcje nabycia przez spółkę A towarów nie miały miejsca. Według spółki towary oznaczone w spornych fakturach zakupu, wystawionych przez firmę D zostały przez nią faktycznie odebrane oraz były przedmiotem dalszej odsprzedaży. Strona podniosła również, że według posiadanych przez nią informacji zbywca towarów wykazał sprzedaż w swojej dokumentacji podatkowej oraz naliczył należny podatek od towarów i usług od tych sprzedaży, w związku z czym pozbawienie spółki przewidzianego w art.19 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur zakupu nie znajduje żadnego uzasadnienia. Spółka zakwestionowała również prawo Inspektora Kontroli Skarbowej do wydania decyzji określającej inną wysokość podatku od towarów i usług niż ta, którą podatnik wykazał w złożonych deklaracjach podatkowych.

Po rozpatrzeniu odwołania spółki Izba Skarbowa w Ł. utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję uznając, że stanowisko organu pierwszej instancji jest prawidłowe. Organ odwoławczy stwierdził, że zgodnie z ustaleniami kontroli skarbowej przedmiotowe towary handlowe /tkanina/ były wcześniej wyszczególnione w fakturach sprzedaży, wystawionych przez firmy B i C, które były "pustymi" fakturami. W powyższym zakresie organ powołał się również na zebrany przez organy ścigania w toku postępowania karnego materiał dowodowy, dotyczący fikcyjnych faktur wystawianych w imieniu firmy B oraz przez J.K., prowadzącego firmę C, z którego to materiału wynika w sposób niewątpliwy, iż wystawionym przez te firmy fakturom sprzedaży tkaniny nie towarzyszyło przekazanie towaru, objętego tymi fakturami. Organ stwierdził także, że stanowisko spółki negujące prawo Inspektora Kontroli Skarbowej do wydania decyzji jest całkowicie bezpodstawne, albowiem zgodnie z powołanym w zaskarżonej decyzji art.24 ust.2 pkt 1 ustawy z dn.28.09.1991r. o kontroli skarbowej /t.j. Dz.U. z 1999r. nr 54, poz. 572 ze zm./, organ kontroli skarbowej po zakończeniu prowadzonej kontroli wydaje decyzję, gdy ustalenia dotyczą podatków i innych należności budżetowych, których określanie lub ustalanie należy do właściwości urzędów skarbowych.

Strona 1/4