Sprawa ze skargi na decyzję interpretację indywidulną Burmistrza Miasta i Gminy w przedmiocie podatku od nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Urszula Zięba Sędziowie: WSA Inga Gołowska (spr.) WSA Stanisław Grzeszek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 października 2021r. sprawy ze skargi K. S. ,,W." S.A. w W. na decyzję interpretację indywidulną Burmistrza Miasta i Gminy z dnia 27 kwietnia 2021r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/16

K. S. ,,W." S.A. w W. złożyła do Burmistrza Miasta i Gminy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie podatków i opłat lokalnych.

Kopalnia zadała następujące pytania:

1. czy obiekt tężni solankowej stanowi budynek w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2019r., poz. 1170, dalej-u.p.o.l.)?

2. czy obiekt tężni solankowej stanowi budowlę w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l.?

Podatnik opisał stan faktyczny dotyczący obiektu - tężni solankowej, którego właścicielem jest K. S. "W." S.A. z siedzibą w W.. Obiekt tężni solankowej składa się z: konstrukcji drewnianej oraz płyty żelbetowej.

Tężnia solankowa przypomina średniowieczną warownię. Jej konstrukcja drewniana została wykonana z drewna modrzewiowego. Wnętrze konstrukcji jest szczelnie wypełnione gałązkami tarniny, przy czym gałęzie te nie mają charakteru konstrukcyjnego i nie można uznać ich za element budowlany konstrukcji drewnianej. Gałęzie tarniny nie wpływają na techniczne cechy konstrukcji drewnianej obiektu tężni solankowej. Konstrukcja drewniana tężni stanowi układ powtarzalnych ram (bali) drewnianych połączonych ze sobą elementami stężającymi i usztywniającymi całość konstrukcji obiektu; ramy te (bale) są zainstalowane trwale w sposób poziomy, pionowy i poprzeczny. Taka konstrukcja, zespolona technicznie, stanowią jedną całość. Bale te nie przylegają do siebie ściśle; pomiędzy balami, zarówno ustawionymi poziomo, jak i pionowo oraz poprzecznie, pozostają wolne przestrzenie wypełnione gałązkami tarniny. Obiekt tężni solankowej w rzucie poziomym posiada kształt owalny o wymiarach ok. 68 metrów na ok. 54 metry. Konstrukcja drewniana tężni solankowej ma ok. 9,5 metra wysokości. W konstrukcji drewnianej - tj. w jej bryle - usytuowana jest ośmiokątna wieża widokowa o wysokości ok. 22,5 metra. Wieża widokowa jest wyposażona w zadaszoną platformę widokową, do której prowadzą schody. Na poziomie "O" znajduje się przejście techniczne; część komunikacyjna (dojście do pomieszczenia inhalacyjnego, do pomieszczenia technicznego w piwnicy i do otwartej klatki schodowej wychodząca na poziom "+1" dla odwiedzających /turystów; otwarta klatka schodowa na poziom "+1". Poziom "+1" składa się: pomost widokowo-techniczny; częściowo - i tylko w obrębie wieży - zadaszony taras widokowy w wieży dla odwiedzających/turystów; otwarta klatka schodowa wychodząca na poziom "+2". Ostatni poziom to zadaszony taras widokowy w wieży dla odwiedzających/turystów.

Konstrukcja drewniana tężni solankowej jest osadzona na płycie żelbetowej. Płyta ta stanowi jednocześnie dno koryta do odbioru solanki. W płycie tej pozostaje wydrążone koryto żelbetowe o szerokości 9,00 metra i wysokości ok. 0,85 metra. W płycie żelbetowej została również wydrążona wanna służąca jako zbiornik na solankę będąc częścią jej obiegu, konstrukcja nośna obiektu tężni solankowej składa się zatem z fundamentów połączonych z wanną w konstrukcji żelbetowej tworząc razem monolityczny układ.

Strona 1/16