skarg Państwowego Gospodarstwa "L" w P., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, kwiecień, maj, czerwiec, sierpień, wrzesień, październik i grudzień 2008r.,
Sentencja

Sygn. akt I SA/Kr 951/12 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 września 2012r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek, Sędziowie: WSA Ewa Michna, WSA Nina Półtorak (spr.), Protokolant: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2012r., sprawy ze skarg Państwowego Gospodarstwa "L" w P., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 27 kwietnia 2012r. Nr [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],, w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, kwiecień, maj, czerwiec, sierpień, wrzesień, październik i grudzień 2008r., I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji, II. określa, że wymienione w pkt I decyzje nie mogą być wykonane do chwili prawomocności wyroku, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 2.304 zł ( dwa tysiące trzysta cztery złote).

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/9

Decyzjami z dnia 27 kwietnia 2012 r., nr od [...] do [...], Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej , którymi określono Państwowemu Gospodarstwu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń, kwiecień, maj, czerwiec, sierpień, wrzesień, październik i grudzień 2008r.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym:

W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego organ I instancji uznał, że w rozliczeniu za w/w miesiące kontrolowana jednostka dokonało zawyżenia podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu. Nadleśnictwo "P" nie miało bowiem prawa odliczenia podatku wynikającego z faktur, które związane były z zakupami na rzecz Leśnego Kompleksu Promocyjnego (dalej "LKP"), gdyż działalność tego kompleksu nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną. Skutkiem tych ustaleń było wydanie w dniu 26 października 2010 r. decyzji wymiarowych za w/w miesiące, które następnie zostały utrzymane w mocy przez Dyrektora Izby Skarbowej (decyzje z dnia 30 grudnia 2010 r.).

Na skutek złożonych skarg, wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2011 r., sygn. akt I SA/Kr 410/11, WSA w Krakowie uchylił zaskarżone decyzje organu odwoławczego wraz z poprzedzającymi je decyzjami organu I instancji. Sąd wskazał na szczególną moc dowodową ksiąg podatkowych prowadzonych przez podatnika, oraz na szczególne wymogi dotyczące nieuznania ksiąg za dowód tego co zostało w nich zapisane. W ocenie Sądu brak wyraźnego (expressis verbis) stwierdzenia, iż księgi podatkowe podatnika są wadliwe względnie nierzetelne, pozbawił podatnika możliwości podjęcia inicjatywy dowodowej. Brak wyraźnego stwierdzenia nierzetelności i/lub wadliwości ksiąg podatkowych spowodował, że organ arbitralnie dokonał określenia podatku naliczonego w innej wysokości niż wynikającej z ewidencji zakupów bez uprzedniego zakwestionowania rzetelności tej ewidencji. W konsekwencji, takie działania organu nie uprawniały do określenia zobowiązania podatkowego w wysokości innej niż wynikającej z danych ujętych w ewidencjach VAT. Ponadto Sąd wytknął decyzjom II instancji brak analizy dotyczącej podstaw faktycznych i prawnych podjętego rozstrzygnięcia, wskazując, że organ odwoławczy nie może się ograniczyć jedynie do omówienia motywów decyzji organu kontroli skarbowej. Niedopuszczalne jest również sprowadzenie rozpoznania sprawy w II instancji do odparcia zarzutów zawartych w odwołaniach, gdyż organ II instancji powinien przeprowadzić powtórne merytoryczne postępowania podatkowe. Sąd zlecił organowi podatkowemu, aby ponownie rozpoznając sprawy zbadał księgi podatkowe podatnika pod kątem rzetelności i niewadliwości dając temu wyraz w odpowiednim dokumencie przewidzianym przez art.193§6 Ordynacji podatkowej względnie art. 290§5 O.p., a wydając decyzje administracyjne sporządził je zgodnie z wymogami wynikającymi z art. 201 O.p. oraz uwzględniając ocenę prawną i wskazania zawarte w uzasadnieniu wyroku.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej