Sprawa ze skargi na postanowienie Izby Skarbowej w K. w przedmiocie odmowy uwzględnienia żądania przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych
Tezy

Powołany przez urząd skarbowy art. 167 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie ma zastosowania w rozpatrywanej sprawie, gdyż żądanie skarżącego o ponowne przeprowadzanie dowodu z opinii biegłych nie dotyczyło zmiany zakresu postępowania. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że może mieć on zastosowanie w sprawach wszczynanych na żądanie strony. W postępowaniach wszczynanych z urzędu podatnik może zgłaszać pewne żądania, ale żądania te nie stanowią o treści i zakresie tego postępowania.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Adama B. na postanowienie Izby Skarbowej w K. z dnia 13 kwietnia 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy uwzględnienia żądania przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych - stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia, (...).

Uzasadnienie strona 1/2

Izba Skarbowa w K. postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2000 r. utrzymała w mocy postanowienie Urzędu Skarbowego K. N.-H. z dnia 15 grudnia 1999 r., mocą którego odmówiono uwzględnienia żądania Adama B. dotyczącego ponownego przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych.

Ustalono następujący stan faktyczny sprawy: organ podatkowy I instancji prowadził postępowanie podatkowe w sprawie opłaty skarbowej od umowy zamiany zawartej w dniu 10 lipca 1996 r. w formie aktu notarialnego pomiędzy Adamem i Bożeną B. a Genowefą M. W wyniku zawartej umowy Adam i Bożena B. przenieśli na rzecz Genowefy M. własność nieruchomości stanowiącej lokal mieszkamy położony w N.-S. przy ul. 5-tej K. 6c/1 wraz z udziałem we wspólnych częściach budynku i wieczystym użytkowaniu działki, w zamian za co Genowefa M. przeniosła na rzecz Adama i Bożenę B. spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego położonego w K., os. K. 7/121.

Urząd Skarbowy zakwestionował wartość określoną przez strony czynności cywilnoprawnej podanej w umowie jako nie odpowiadającej średniej cenie rynkowej i po wezwaniu stron do jej podwyższenia - Urząd ustalił wartość lokali będących przedmiotem umowy na podstawie wycen sporządzonych przez rzeczoznawców majątkowych.

Urząd Skarbowy w N.-S. zawiadomienie o terminie oględzin lokalu położonego w N.-S. usiłował doręczyć w dniu 28 listopada 1999 r., o czym świadczy adnotacja doręczyciela na zwrotnym poświadczeniu odbioru. Faktycznie przesyła zawierająca ww. zawiadomienie została odebrana przez Adama B. w dniu 4 listopada 1999 r. Oględziny przedmiotowego lokalu odbyły się w dniu 3 listopada 1999 r.

Pismem z dnia 4 listopada 1999 r. Adam B. zażądał ponownego przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych dotyczących ww. lokalu zarzucając, iż z winy organu podatkowego nie mógł wziąć udziału w tych czynnościach.

Postanowieniem z dnia 15 grudnia 1999 r. Urząd Skarbowy w N.-S., działając na podstawie art. 216 i art. 167 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, odmówił uwzględnienia powyższego żądania.

Na ww. postanowienie skarżący złożył zażalenie zarzucając rażące naruszenie prawa z powodu nie powiadomienia go o zamierzonych czynnościach na 7 dni przed dokonaniem tych czynności.

Izba Skarbowa wydając oznaczone na wstępie postanowienie stwierdziła, że stosownie do art. 188 Ordynacji podatkowej żądanie strony dotyczące przeprowadzenia dowodu należy uwzględnić, jeżeli przedmiotem dowodu są okoliczności mające znaczenie dla sprawy, chyba że okoliczności te stwierdzone są wystarczająco innym dowodem.

W ocenie organu odwoławczego w przedmiotowej sprawie ponowna wizja w terenie nie jest konieczna i niezbędna dla sprawy. Biorąca udział w przeprowadzeniu oględzin Genowefa M., obecna właścicielka lokalu, udzieliła wszelkich niezbędnych informacji biegłym rzeczoznawcom koniecznych do określenia wartości rynkowej lokalu, którego wartość rynkowa określona została przez dwóch biegłych na prawie identyczna kwotę tj. 22.920 zł i 23.000 zł. Przeprowadzenie jeszcze jednej wizji nie wpłynęłoby na ustalenie wartości rynkowej tego lokalu.

Strona 1/2