1. Sam fakt wynajmowania przez skarżącego na rzecz liceum pomieszczeń nie przesądza o zajmowaniu tej części nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej. Zwolnienie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. Dotyczy budynków i gruntów wpisanych do rejestru zabytków "z wyjątkiem części zajmowanych na prowadzenie działalności gospodarczej".
2. Sam wynajem jako świadczenie usług może być w pewnych warunkach traktowany jako działalność gospodarcza. Gdyby nawet uznać, że skarżący wynajmując pomieszczenia prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, to brak jakichkolwiek danych, że prowadzi ją właśnie w tych pomieszczeniach, które zajmuje Liceum Sztuk Plastycznych, gdyż jak wynika z akt sprawy pomieszczenia te zajęte są na Internat, a nie na biuro usług związanych z najmem.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Henryka S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N.-S. z dnia 25 kwietnia 1997 r. (...) w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości za 1996 r. - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; (...).
Burmistrz Miasta Z. decyzją z 2 września 1996 r. ustalił Henrykowi, Karolowi, Pawłowi i Andrzejowi S. oraz Jeremiemu S. i Kindze S. wysokość podatku na 1996 r. w wysokości 1.869.00 zł od nieruchomości położonej w Z. przy ul. K. 18. Przyjęto 747,19 m2 jako inne pomieszczenia - Internat i zastosowano stawkę 2.50 zł/m2.
W uzasadnieniu tej decyzji stwierdzono, że wymiaru podatku dokonano w oparciu o oświadczenie podatkowe. Ponieważ budynek w części zamieszkały jest przez współwłaścicieli, a w części służy do zbiorowego zamieszkania /internat/ zwolniono powierzchnię zajętą przez stałych mieszkańców jak również powierzchnie wspólnie użytkowane przez Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych i stałych mieszkańców oraz grunt, który wpisany jest do rejestru zabytków. Nie zwolniono powierzchni zajętej przez Internat, gdyż jest ona objęta umową najmu i z tego tytułu wynajmujący pobiera czynsz dzierżawny i nie ma tu zastosowania art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
We wniesionym od tej decyzji odwołaniu pełnomocnik Henryka S. zakwestionował przyjęcie stawki 2,50 zł/m2 za "inne pomieszczenia". Jego zdaniem winna mieć zastosowanie stawka 0,23 zł za 1 m2, gdyż z przyjętej do opodatkowania powierzchni jedynie pomieszczenie świetlicy o pow. 40 m2 i galerii o pow. 130 m2 nie służy potrzebom mieszkaniowym, gros powierzchni zajmuje internat, gdzie zamieszkują uczniowie liceum. Podniósł także, że zastosowanie w tym przypadku winien mieć art. 7 pkt 10 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych względnie w związku z art. 81 pkt 11 ustawy o systemie oświaty.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N. rozpatrując sprawę postanowiło zwrócić akta organowi I instancji w celu dotychczasowej decyzji.
Zdaniem organu podatkowego II instancji, organ podatkowy I instancji winien do wynajmowanych pomieszczeń zastosować stawkę 8,00 zł za 1m2 zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy, jak od budynków i ich części związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, inną niż rolnicza lub leśna.
Decyzją z 30 grudnia 1996 r. Burmistrz Miasta ustalił obowiązujący podatek od nieruchomości w wysokości 4.109,50 zł.
Od nowej decyzji pełnomocnik Henryka S. wniósł odwołanie, w którym podtrzymał swoje argumenty podniesione w odwołaniu od decyzji ustalającej pierwotny wymiar, a ponadto wskazał na zakaz wydawania decyzji na niekorzyść strony skarżącej, zwrócił również uwagę na fakt, że czynsz miesięczny wynajmu wynosi nie kilkadziesiąt tylko 15 mln starych złotych, a szkoła jako najemca zalega z należnościami czynszowymi.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N. decyzją z 25 kwietnia 1997 r. (...) utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta Z. z 2 września 1996 r. ustalającą wysokość podatku od nieruchomości na 1996 r. i decyzją uzupełniającą z 30 grudnia 1996 r.
W uzasadnieniu decyzji organ II instancji stanął na stanowisku, że Henryk S. wynajmując za odpłatnością przeważającą część budynku Państwowemu Liceum Sztuk Plastycznych prowadzi w ten sposób działalność gospodarczą.