Fakt błędnej informacji udzielonej przez pracownika urzędu skarbowego /jeżeli zostanie wykazany/ może ewentualnie rodzić skutki cywilnoprawne /odszkodowawcze/, nie wpływa jednak na byt prawny zobowiązania podatkowego powstającego z mocy prawa.
W dniu 16 lutego 1998 r. Urząd Skarbowy w O. wydał decyzję skierowaną do Firmy Handlowej S. s.c. - Ryszard R., Zdzisław S., zwanej dalej skarżącą, w której ustalił - na podstawie art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dodatkowe zobowiązanie podatkowe za miesiąc październik 1997 r.
Powyższa decyzja była wynikiem kontroli przeprowadzonej u skarżącej, która stwierdziła, że spółka prowadziła w okresie od dnia 22 października 1997 r. do dnia 29 października 1997 r. działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami gospodarstwa domowego bez dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego w podatku od towarów i usług, naruszając art. 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. We wskazanym okresie skarżąca nie była uprawniona do otrzymywania faktur VAT, ani nie była uprawniona do stosowania obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.
W związku z brakiem stosownej rejestracji - zdaniem organu podatkowego - należało ustalić dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30 procent kwoty zawyżenia.
Od powyższej decyzji skarżąca odwołała się zarzucając, że zaistniała sytuacja była wynikiem niewłaściwego informowania i rejestrowania podatników w Urzędzie Skarbowym w O., trwającym tam remontem i związanymi z tym określonymi trudnościami oraz nadinterpretacją przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.
Izba Skarbowa w K. decyzją z dnia 29 kwietnia 1998 r. utrzymała w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. Organ odwoławczy stwierdził, że zgłoszenie rejestracyjne zostało złożone w dniu 29 października 1997 r., o czym świadczy data wpływu do Urzędu Skarbowego oraz dokonana w tym dniu wpłata z tytułu rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Ustalenia organu I instancji w tym zakresie są zatem prawidłowe.
Konsekwencją powyższych ustaleń jest decyzja ustalająca dodatkowe zobowiązanie podatkowe z tytułu zawyżenia kwoty do przeniesienia na następny miesiąc. W ocenie organu odwoławczego zaskarżona decyzja została wydana na podstawie i zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
W dniu 11 maja 1998 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynęła skarga na powyższą decyzję, w której skarżąca zarzuciła naruszenie art. 21 ust. 1 i art. 27 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, w związku z art. 122 i art. 187 Ordynacji podatkowej, które to naruszenie - zdaniem skarżącej - miało wpływ na wynik sprawy i wniosła o jej uchylenie.
Skarżąca podniosła, że art. 27 ww. ustawy nie przewiduje stosowania sankcji w sytuacji, gdy podatnik w złożonej deklaracji podatkowej wykazał kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc, a powinien wykazać kwotę zobowiązania podatkowego.