Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000r.,
Sentencja

Sygn. akt I SA/Kr 706/07 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 05 marca 2008r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba, Sędziowie: WSA Ewa Michna (spr), WSA Anna Znamiec, Protokolant: Małgorzata Celińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 marca 2008r., sprawy ze skargi D. L., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000r., - skargę oddala -

Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ustalił D.L. zwanej dalej skarżącą, wysokość zobowiązania podatkowego od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nie znajdujących pokrycia w ujawnionych przez nią źródłach za 2000 rok w kwocie 391.920 zł. W swoim uzasadnieniu organ kontroli skarbowej podał, że skarżąca w 2000 roku pozostawała w związku małżeńskim ze Z. L. na zasadach ustawowej wspólności majątkowej. W oparciu o informacje i dokumenty uzyskane od kontrolowanych tj. skarżącej i jej męża, oraz inne zgromadzone w toku kontroli dowody, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej przyjął, że w 2000 roku D. i Z. L. ponieśli wydatki (w tym m.in. na utrzymanie trzyosobowej rodziny, zakup dwóch nieruchomości, założenie spółki z ograniczona odpowiedzialnością oraz podwyższenie jej kapitału zakładowego) łącznie w wysokości 1.817.052,47 zł, przy udokumentowanych dochodach (w skład których weszła m.in. działalność gospodarcza Z. L., najem oraz umowa sprzedaży mieszkania) na sumę 807.459,41 zł. Dalej, w opinii organu kontroli skarbowej, przedmiotowe postępowanie nie wykazało, aby D. i Z. L. posiadali środki pieniężne, przechowywane poza systemem bankowym lub zgromadzone w poprzednich latach mienie, które to składniki mogłyby stanowić źródło pokrycia powyższych wydatków. W szczególności, zdaniem organu kontroli skarbowej, skarżąca ani jej mąż, wbrew ich oświadczeniom, nie wykazali, aby brakująca kwota pochodziła, z udzielonej [...] stycznia 1999r., Z. L. przez - zamieszkałego w U. - J. T. pożyczki w kwocie 3.500.000 zł. W przekonaniu Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej nigdy do faktycznego przekazania pieniędzy nie doszło, pomimo istnienia formalnego dokumentu w postaci umowy pożyczki. Natomiast, zgodnie z oświadczeniami wszystkich zainteresowanych stron umowy pożyczki, kwota pożyczki, miała być przekazana osobiście gotówką w trakcie pobytu w 1999 roku w Polsce pożyczkodawcy. Kwota pożyczki miała przy tym pochodzić ze spadku po ojcu J. T. oraz prowadzonej przez tego ostatniego działalności gospodarczej. Tymczasem z ustaleń organu kontroli skarbowej wynikało, że: po pierwsze w 1999 roku Straż Graniczna nie zarejestrowała ani przyjazdu do Polski ani wyjazdu pożyczkodawcy, a tym bardziej jakiegokolwiek zgłoszenia przewozu środków pieniężnych przez J. T.; po drugie spadek po ojcu pożyczkodawcy w wysokości nieco ponad 55.000 zł przypadł pięciu osobom, i po trzecie: pożyczkodawca nie zarejestrował jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a także nie figurował w ewidencji podatkowej właściwego urzędu skarbowego dla jego miejsca zamieszkania w P.

Wobec powyższego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej uznał, że złożone w tym zakresie oświadczenia kontrolujących oraz J. T. są niewiarygodne i w związku z tym do wykonania umowy pożyczki z 1999 roku dojść nie mogło. Tym samym organ kontroli skarbowej przyjął, że kwota wydatków nie znajdująca pokrycia w ujawnionych źródłach w 2000 roku wyniosła wspólnie dla małżonków 1.045.119,37 zł, z czego zgodnie z zasadą równych udziałów w majątku wspólnym, połowa tj. 522.559,69 zł obciążyła skarżącą. Skoro zaś w świetle art. 30 ust. 1 pkt. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80 poz. 350 ze zm.) - od nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach pobiera się podatek w formie ryczałtu w wysokości 75% dochodu, prawidłowym było, zdaniem organu kontroli skarbowej, ustalenie w stosunku do skarżącej zobowiązania podatkowego z tego tytułu w wysokości wskazanej w jego decyzji.

Strona 1/7