Sygn. akt I SA/Kr 698/07 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 12 lutego 2008r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Anna Znamiec (spr), Sędziowie: WSA Bogusław Wolas, WSA Ewa Długosz - Ślusarczyk, Protokolant: Anna Boczkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2008r., spraw ze skarg "Q" sp z o.o. w T., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] nr [...], w przedmiocie odmowy wypłaty oprocentowania od zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za 2000 i 2001 rok., - skargi oddala -
Strona skarżąca "Q" sp. z o. o. w T. od [...] lutego 1999 r. posiadała status zakładu pracy chronionej. Zgodnie z obowiązującymi w 1999 r. przepisami prowadzący zakład pracy chronionej, był zwolniony w stosunku do tego zakładu m. in. z podatku dochodowego od osób prawnych. Środki uzyskane z tytułu zwolnień z podatków prowadzący taki zakład miał obowiązek przekazywać na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych w wysokości 90 % oraz na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, w wysokości 10%. Przez cały 1999 r. strona skarżąca, byłą więc, na podstawie art. 31 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1997 r., nr 123, poz. 776 ze zm.), zwolniona w stosunku do tego zakładu z podatków, z wyjątkiem podatku od gier, podatku akcyzowego oraz cła. Z regulacją powyższej ustawy zharmonizowany były art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 1999 r., który zwalniał od tego podatku dochody podatników zatrudniających osoby niepełnosprawne, w zakresie i na zasadach określonych w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Od 1 stycznia 2000 roku zaczęły obowiązywać nowe regulacje wprowadzone ustawą z 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższa ustawa wprowadziła m.in. zmiany do art. 31 ust. 2 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych dodając do podatków nie objętych zwolnieniem podatki dochodowe. Ponadto w myśl art. 1 pkt 7 lit. a) wymienionej ustawy skreślony został art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Począwszy więc od 1 stycznia 2000r. strona skarżąca środki odpowiadające kwotom należnego podatku dochodowego, które przed tą datą przekazywane były na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych, obowiązana była przekazywać na konto właściwych urzędów skarbowych.
Wyrokiem z dnia 25 czerwca 2002 r. (sygn. akt K 45/2001) Trybunał Konstytucyjny zakwestionował regulacje zawarte we wspomnianej ustawie z 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie Trybunału zaskarżone przepisy naruszają interesy w toku, związane z finansowaniem przedsięwzięć inwestycyjnych na rzecz osób niepełnosprawnych finansowanych ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji. Niekonstytucyjności ich dopatrzono się w nieuwzględnieniu przez ustawodawcę sytuacji tych zakładów pracy chronionej, w których - w zaufaniu do dotychczasowych regulacji prawnych - rozpoczęto realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz zatrudnionych w nich osób niepełnosprawnych, korzystając ze środków uzyskanych ze zwolnień podatkowych.