|Sygn. akt I SA/Kr 64/17 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 26 kwietnia 2017 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędziowie: WSA Stanisław Grzeszek (spr.), WSA Wiesław Kuśnierz, Protokolant: specjalista Bożena Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2017 r., sprawy ze skargi S.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 26 października 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego koszty postępowania w kwocie 387 zł (trzysta osiemdziesiąt siedem złotych).
Zarząd Spółki M. spółka z o.o. w K. działając jako organ I instancji decyzją z dnia 21 lipca 2016 r. nr [...] określił S. G. wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla nieruchomości położonej w K. przy ulicy [...] za okres od 1 lipca 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. w kwocie 32,50 zł miesięcznie tj. w łącznej kwocie 195 zł.; od 1 lipca 2014 r. - nadal w wysokości 26 zł miesięcznie.
W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia organ I instancji podał, że S. G. jest właścicielem nieruchomości położonej w K., przy ulicy [...], zabudowanej budynkiem mieszkalnym w zabudowie jednorodzinnej, dalej wskazano, że nie złożył on w odniesieniu do tej nieruchomości deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za okres od 1 lipca 2013 r. do czego był zobowiązany.
W odwołaniu S. G. wskazał, że nie dopełnił on obowiązku złożenia deklaracji, bowiem nie generuje odpadów komunalnych, których wywóz byłby opłacany na podstawie tej deklaracji. Podkreślił nadto, że w inny sposób skutecznie i efektywnie dokonuje odprowadzania odpadów komunalnych.
W celu udokumentowania tej okoliczności w odwołaniu złożono wniosek o przeprowadzenie rozprawy i dowodów wskazanych w jego treści.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po zapoznaniu się z aktami sprawy oraz zarzutami odwołania, decyzją z dnia 26 października 2016 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu, w pierwszej kolejności organ odwoławczy przytoczył stosowne w tym przedmiocie przepisy ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2016 r., poz. 250).
Kolejno organ II instancji odnosząc się do zarzutów odwołania stwierdził, że z powołanych przepisów ww. ustawy wynika, że wysokość opłaty określana jest w uchwale rady gminy, a obowiązek uiszczenia opłaty w przypadku nieruchomości, na której zamieszkuje mieszkaniec powstaje za każdy miesiąc zamieszkiwania na nieruchomości i nie jest uzależniony od przekazania przez mieszkańca odpadów komunalnych (w przeciwieństwie do nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, odnośnie których obowiązek uiszczenia opłaty powstaje dopiero w sytuacji powstania na nieruchomości takich odpadów).
W sprawie nie zachodziła zatem, jak wskazano, konieczność dokonywania przez organ ustaleń dotyczących ilości wytwarzanych przez gospodarstwo domowe skarżącego odpadów, czy też okoliczności czy są one wytwarzane. Jak podkreślono, wbrew stanowisku odwołującego, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi nie jest zatem ceną za wykonaną usługę wywozu śmieci. Uprawnienie do pobierania opłat nie wynika z umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy gminą i właścicielem nieruchomości, lecz z przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz unormowań zawartych w uchwałach rady gminy.
Opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi ma charakter publicznoprawny i jest oderwana od faktycznej ilości wytwarzanych i odbieranych przez gminę odpadów, ustawodawca, w art. 6i ust. 1 pkt 1 ustawy ustanowił bowiem domniemanie, że na zamieszkałych nieruchomościach powstają odpady, co jest zgodne z logiką i doświadczeniem życiowym (por. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia sygn. I SA/Rz 968/12, wyrok WSA w Kielcach z dnia 28 lipca 2016 r. sygn. l SA/Ke 377/16).